You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ĉap. IX – La historio de Silas 105<br />
interne demandis, ĉu ĝi ĉio ja okazis... Ĉu efektive tio<br />
estis Silas la homo, pri kiu li rakontis, aŭ ĉu li elpensis<br />
tiun historion, por ŝanĝi la animon de tiuj persekutantoj?<br />
Mi tamen nenian demandon povis fari, ĉar nia amiko,<br />
kvazaŭ dezirante puni sin mem per ĉi tiu dolora konfeso,<br />
detale parolis plu:<br />
– Mi tiam komencis teksi krimajn planojn pri la<br />
plej bona maniero forigi Aidan de ĉia eblo estonte ricevi<br />
ian parton el nia havo, ne ĉagrenante mian malsanan<br />
patron. Inter la krimaj projektoj, kiuj ŝpiniĝis en mia<br />
kapo, montriĝis kiel solvo eĉ la morto de mia vicpatrino.<br />
Kiamaniere tamen mi ŝin forpuŝu de la vojo, ne kaŭz-<br />
ante pli grandan suferon al tiu malsanulo, kies vivon mi<br />
deziris konservi? Ĉu ne estis konsilinde antaŭ ĉio de-<br />
moralizi ŝin en liaj okuloj, por ke li neniel resopiru sian<br />
edzinon, kondamnitan de mi al lia malfavoro?<br />
“Mi ankoraŭ plektadis mian reton en silento <strong>kaj</strong> en<br />
la ombro, kiam la atendata okazo venis al mi renkonte...<br />
Invitite iri kun sia edzino al popola festeto, mia patro<br />
vokis min <strong>kaj</strong> insistis, ke mi akompanu Aidan, repre-<br />
zentante lian personon... La unuan fojon mi plezure<br />
konsentis... Mi nun intencis pli proksime ekkoni ŝiajn<br />
korinklinojn... Nigraj planoj ekboladis en mia kapo...<br />
“Jen dum gaja bankedo mi ekrilatis kun Armando,<br />
kuzo de mia vicpatrino, kiun li amindumis en ŝia fraŭlin-<br />
eco. Armando estis junulo ne multe pli aĝa ol mi, mal-<br />
ŝparema <strong>kaj</strong> fanfaronema, pasiganta sian ekzistadon ĉe<br />
virinoj <strong>kaj</strong> ŝaŭmantaj pokaloj, <strong>kaj</strong> al kiu, kontraŭ mia<br />
kutima konduto, mi proponis antaŭe pretan amikan so-<br />
cieton... Kiom nur eble, morale superregante la animon<br />
de mia patro, mi de tiam kondukis Armandon en la sinon<br />
de nia hejmo, favorante lian revenon al la plej proksima<br />
intimeco kun tiu virino, kiun li antaŭ kel<strong>kaj</strong> jaroj amis.<br />
Plaĝo, teatro, diversaj aliaj promenoj estis la lokoj, ki-<br />
ujn ni kutime vizitadis <strong>kaj</strong> kie mi intence ĵetis la ge-<br />
kuzojn en la brakojn unu de la dua...<br />
“Aida ne komprenis mian manovron, <strong>kaj</strong> dum pli ol<br />
unu jaro kontraŭstarante la amindumadon de sia kunulo,<br />
ŝi tamen fine cedis al lia konstanta atakado... Mi ŝajn-<br />
igis, kvazaŭ mi neniom scias pri iliaj rilatoj, tiel longe
Change language