30.04.2013 Views

Ago kaj Reago - Cindy

Ago kaj Reago - Cindy

Ago kaj Reago - Cindy

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

40 <strong>Ago</strong> <strong>kaj</strong> <strong>Reago</strong> – Andreo Ludoviko / Chico Xavier<br />

neforgesebla edzino..., mi serĉis al mi distriĝojn <strong>kaj</strong> pro-<br />

menojn, kiuj okupus mian atenton... Mi neniam povis<br />

esti feliĉa... Kiam mia filo fariĝis plenkreska junulo...,<br />

mia edzino serioze malsaniĝis..., <strong>kaj</strong> de la febro, kiu ŝin<br />

konsumis dum multe da semajnoj... ŝi falis en frenez-<br />

on..., pro kiu ŝi dronis en la lago... en infera ves-<br />

pero... Vidvo..., mi tiam demandadis min mem, ĉu mi<br />

ne estas ia marioneto... de la fantomo de miaj viktim-<br />

oj..., sed mi timis ĉian parolon pri morto... <strong>kaj</strong> nur<br />

penis ĝuadi tiun ja tute mian riĉaĵon...<br />

La malfeliĉulo, ĉe nia atendo, longe haltis por ripozi<br />

<strong>kaj</strong> tuj poste daŭrigis:<br />

– Tamen, ve al mi! Apenaŭ mi fermis la materiajn<br />

okulojn..., neniel helpis al mi la pagataj preĝoj..., ĉar<br />

apud la tombo miaj fratoj, kiujn mi opiniis mortintaj...<br />

fariĝis videblaj antaŭ mi... Aliiĝinte en venĝantojn, ili<br />

sieĝis mian tombon... Ili ĵetis al mi la krimon en la<br />

vizaĝon..., superŝutis min per plej akraj riproĉoj <strong>kaj</strong><br />

senkompate min skurĝis... Eble lacaj batadi min,... ili<br />

fine kondukis min en malluman kavernon..., kie mi estas<br />

reduktita al la inkuba stato, en kiu mi troviĝas... En<br />

mia menso... mi vidas nur la boaton en tiu funebra kre-<br />

pusko... <strong>kaj</strong> aŭdas la kriojn de miaj viktimoj..., kiuj<br />

strange plorsingultas <strong>kaj</strong> ridegas... Ve al mi! Mi estas<br />

alkroĉita al tiu terura boato..., de kiu mi ne povas dis-<br />

iĝi... Kiu igos min dormi aŭ morti?<br />

Kvazaŭ la fino de lia konfeso estus alportinta al li<br />

iom da ripozo, la malsanulo falis en profundan apation.<br />

Druso viŝis liajn larmojn, diris al li konsolajn <strong>kaj</strong><br />

karesajn vortojn, <strong>kaj</strong> rekomendis al la Asistanto loki lin<br />

en la specialan malsanulejon; poste li mediteme parol-<br />

is al ni:<br />

– Ni jam scias tion necesan, por komenci nian help-<br />

an taskon. Ni reprenos la aferon en oportuna momento.<br />

Kaj post longa paŭzo li sopire aldonis:<br />

– Jesuo nin subtenu!<br />

Nenian rimarkon ni povis plu fari, ĉar sendito venis<br />

komuniki al la Instruanto, ke karavano da ĵuselkarniĝint-<br />

oj estas jam proksima, <strong>kaj</strong> ni akompanis lin al tiu laboro,<br />

kiun li nomis “inspektado”.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!