Ago kaj Reago - Cindy

180 Ago kaj Reago – Andreo Ludoviko / Chico Xavier
ni, ke “ĉiu, kiu faras pekon, estas sklavo de peko”
ni povas aldiri, ke por sanigi de la malbono la koron,
kiun ni al ĝi sklavigis, ni nepre devas traelporti la elpurigadon,
kiu ĝin eliminas.
Ŝajnis, ke la konversacio fariĝas malpli vigla, sed
Hilario, kun la interesiĝo solvi la dubojn, bolantajn en
lia kapo, reprenis la parolon kaj rekte demandis:
– Kaj la zorgiga problemo de aliseksiĝo?
Silas rapidis klarigi:
– Longa parolado pri tio ne estas necesa. Se ni
konsideras, ke la sekso estas esence la sumo de la kvalitoj
pasivaj aŭ aktivaj de la homa mensa kampo, estas
do nature, ke forte inkaraktera spirito jarcentoj post jarcentoj
iradas la evoluovojojn de virino, kaj ke nete masla
spirito longe restadas en la travivaĵoj de viro. Tamen
ĉe multo da okazoj, nome, kiam viro tiranas virinon,
senigante ŝin je ŝiaj rajtoj kaj farante ekscesojn en la
nomo de sia pseŭdo-supereco, li sin mem konfuzas ĝis
tia grado, ke sen memkonscio kaj mensa ekvilibro li estas
kondukata de la agentoj de la Dia Leĝo al dolora
renaskiĝo en virina korpo, por ke en la grandega interna
malkomforto li lernu respekti en virino sian fratinon,
kunulinon, filinon aŭ patrinon antaŭ Dio. Same estas kun
krima virino, kiu, entirinte viron en diboĉon kaj krimon,
kreas al si mem teruran alienecon trans la tombo: ŝi
devas tial preskaŭ ĉiam ricevi korpon viran, por ke en
la reto de la malfeliĉo de sia sentemeco ŝi sciu konstrui
en si mem la respekton, kiun ŝi ŝuldas al la viro antaŭ
la Sinjoro. En ĉi tiun kadron ni ne enkalkulas la grandajn
korojn kaj la belajn karakterojn, kiuj, ĉe multaj
okazoj, reenkarniĝas en korpojn, ne alkonformiĝantajn
al iliaj plej profundaj sentoj; tian staton petas ili mem,
ne nur por pli sekure kaj brave sin morale perfektigi,
sed ankaŭ por plenumi specialajn taskojn tra danĝeraj
provotempoj de soluleco favore al la surtera socia kampo,
kiu tiel uzas ilian konstruan abnegacion, por akceli sian
iradon en la komprenado de la vivo kaj en la spirita
progresado.
(*) Evangelio laŭ Johano, 8:34. – Noto de la Aŭtoro.
(*) ;