Ψηφιακό Τεκμήριο

Ένας από τους µηχανισµούς που επιτρέπει στο δισχιδοβακτήριο να
παρέχει την προστασία ενάντια σε άλλους µικροοργανισµούς είναι το
γεγονός ότι παράγει γαλακτικό οξύ και οξικό οξύ. Αυτά τα δύο οξέα
καθιστούν το περιβάλλον ακατάλληλο για πολλούς διαφορετικούς τύπους
βακτηριδίων. Επιπλέον η γρήγορη αύξηση και σε µεγάλους πληθυσµούς
µπορεί να περιορίσει την αύξηση παθογόνων και σηπτικών βακτηρίων. Το
οξικό οξύ είναι πιο βακτηριοστατικό από το γαλακτικό οξύ γεγονός το οποίο
µπορεί να εξηγήσει µια µεγαλύτερη επίδραση του δισχιδοβακτηρίου έναντι
ορισµένων άλλων βακτηριδίων, π.χ. σαν εκείνα που βρίσκονται στο
γιαούρτι, τα οποία παράγουν µόνο γαλακτικό οξύ. Έχει βρεθεί ότι τα
δισχιδοβακτήρια αναπτύσσουν in vitro αντιβακτηριακή δράση έναντι στους
παθογόνους µικροοργανισµούς σταφυλόκοκκο, Shigella, dysenteria,
σαλµονέλλα και candida albicans. (Korshunov VM, Sinitsyua NA,
Ginodman GA, and Pinegin BV., 1985).
Τα δισχιδοβακτήρια παρέχουν µια άµεση προστασία έναντι στην
αύξηση των παθογόνων µικροοργανισµών, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα
χρήσιµο ενάντια στα βακτηρίδια όπως τα clostridium difficile, τα οποία
προκαλούν τη ψευδοµεµβρανική κολίτιδα. Οι difficile µολύνσεις
clostridium αναπτύσσονται συχνά τόσο σε νέους όσο και σε ηλικιωµένους,
και επίσης σε άτοµα µετά από χρήση αντιβιοτικών. Η κατανάλωση
δισχιδοβακτηρίων µπορεί να µειώσει την επίπτωση της µόλυνσης
clostridium και της σχετικής διάρροιας. (Schneegans E, 1966).
Τα δισχιδοβακτήρια είναι επίσης αποτελεσµατικό έναντι στο
θανάσιµο είδος E.coli 0157:H7. Αυτό είναι ένα κοινό παθογόνο που
βρίσκεται σε πολλές τροφικές ασθένειες και λαµβάνεται από τα µαγειρεµένα
κρέατα. Μπορεί να προκαλέσει µια µόλυνση που µπορεί εύκολα να διαδοθεί
45