Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

PRAEFATIO XXIII
scriptum legi.
cium processit.
Eo usque siue ignoratio siue menda-
Ceterum quod ad Panem pasiorem is
codex refert, recte agit. Post uaria minuta fol. 95 u.
c. 683: cuius titulo ^filii Catonis^ addidi cod. Parisino
2772 fidens. Quamquam negari non potest, cum Ca-
tonis disticha ibi praecedant, neglegentia fieri potuisse,
ut haec uerba adscriberentur. Ceterum de Catonis nomine
index conferendus est. — Catonis disticha, carmen
Helperici, scholia ad Sammonicum, Eugenii carm.
5, 5 — 6; c. 685 (quod aenigma nondum solutum est),
c. Q^Q>. Hoc edidit pr. Vsenerus, qui poetam Christianum
putat: sed u. 14 sq. culiura deorum uiriutumque
cadit deos simul cum uirtutibus laudat amborumque
interitum queritur: quod qui potuit Christianus homo
facere? Quod autem pergit fingii sibi quisque colendum,
Mens uaga quod suadei, id sane praecipue ad Christia-
nos inter se iam dissentientes pertinet, cum Ariani et
catholici summa pertinacia se inuicem oppugnarent. Ceterum
carmen centoni Vergiliano simile memoratu dignissimum
est, utpote quod infelicissimum Italiae statum
Germanorum migrationis tempore depingat. Inde c.
687, quod fortasse non recipiendum quis dicat, cum Germanicum
quendam animum prodat: nec tamen id certum,
formaque poesis prorsus est antiqua. Sequuntur Isidori
uersus in bibliotheca eius positi, c. 664, c. 688— 688 c
non distincta inter se ; ecclesiastica quaedam ; Prisciani
periegesis (fol. 127— 148 u.); deinde uersus duodecim
sapientium (c. 495 — 590; cf. p. 49) usque ad fol.
153 r. Denique post carmina quaedam a Germano
certe monacho conscripta ^") et distichon Columbani
*') Quam bene sub patulae recubabas tegmine siluae!
Quam male nunc ustus es, miserande lepus!
Quam celeri infelix ibas per pascua cursu,
Quem nunc inplicitum
sic mea mensa tenet!
5 Quae tibi securitas fuerat sub stirpe iacere:
Quis tibi persuasit sollicitare canes?
Quinque puto tremulas carpentes faucibus herbas