Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

A PITHOEO A. 1586 PRIMO EDITVM 317
Prato concidit herbido.
s5 Quam multis foliis silua cadentibus
Nudatur geiidis tacta aquilonibus,
Quam densis fluitant ueiieribus niues,
Tam crebrae pecudum neces.
Nunc totum tegitur funeribus solum;
yo Inflantur tumidis corpora uentribus,
Albent liuiduiis lumina nubibus,
Tenso crura rigent pede.
lam circum uolitant agmina tristium
Dirarumque auium, iamque canum greges
95 Insistunt laceris uisceribus frui,
Heu cur non etiam meis?
Aeg. Quidnam, quaeso,
Fatum triste necis
quid est, quod uario
transilit alteros
modo
Affligitque alios? en tibi Tityrus
100 Saluo laetus agit grege!
Buc. Ipsum contueor. dic age, Tityre,
Quis te subripuit cladibus his deus,
Vt pestis pecudum, quae populata sit
Vicinos, tibi nulla sit?
105 Tit. Signum, quod perhibent esse crucis dei,
Magnis qui colitur solus in urbibus,
Christus, perpetui gloria numinis,
Cuius fdius unicus.
Hoc signum mediis frontibus additum
110 Cunctarum pecudum cerla salus fuit.
Sic uero deus hoc nomine praepotens
Saluator uocitatus est.
Fugit continuo saeua lues greges,
Morbis nil licuit. si tamen hunc deum
115 Exorare uelis, credere sufficit:
Votum sola fides iuuat.
Non ullis madida est ara cruoribus
99 cf. Isidor. orig. I 38 ^Sic quoque et quidam Pomponius
ex eodem (ex eo demum uulgo) poemate e.
\i. Vergilio]
inter cetera stili sui otia Tityrum in Christi honorem com-
posuit.'