Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

LII PRAEFATIO
(qui Qui omiltit) factum est. — C. 789 M. II 78 B.
^Ternos ueiusti congios Falerni . . . Exinde plehs Quiriiium
uocauii Non Claudium Tiberium Neronem, Sed
Caldium Biberium Meronem', quod Suetonium Tiber.
42 ^propter nimiam uini auidiiaiem pro Tiherio Biherius,
pro Claudio Caldius, pro Nerone Mero uocahaiur^
imitatur , Bonciarius Epistt. p. 301 sq. primus ^e codice
epigrannnatum Latinorum inuento in monasterio quodam
Aruernorum' et Burmannus patruus ad Suet. I. c. ^ex
schedis Mss. Goldasti' ediderunt; recens esse omnes
consentiunt. — Sic et c. III 217 B. 987 M. 'Formosissima.^
Lai, feminarum, Dum nociis preiium tuae requiro,
Magnum coniinuo peiis ialenium. Tanii non
emo, Lai, poenitere^ ad imitationem Macrobii II 2, 11
factum est; quod cum Binetus qui primus edidit Martialis
nomine in codice insignitum dicat, Mart. et Macr.
breuiatis formis inter se confudisse uidetur (edidi n. 892;.
E Graeco in Latinum sermonem antiquo iam aeuo
epigrammata uertebantur, cuius rei exempla et alia et in
scriptoribus hist. Aug. extant;
708 et 709 e Graecis uertit
ita Germanicus Caesar
etiamnunc extantibus,
Apuleius c. 712 e uersibus Menandri perditis, Ausonius
c. 647 ex Hesiodo. C. 490 Tiberiani, saltem quoad
sententias, e Platone translatum dicitur.
dubito, num Antipatri illud anth. gr. Vll
Valde
15
aulem
Ouvojud jueu Cairq^a)" toctctov b'uTTepeo"xov doibav
GriXeidv, dvbpOuv oaaov 6 Maioviba^
antiquo iam aeuo in illud quod habemus 709 M II 210
B. conuersum sit:
Tantum ego carminibus superaui Sappho puellas,
Maeonides quanium uicerai anie uiros
quamuis Pergami latine extare codex Moroni teste Burmanno
doceat; ego potius a Cyriaco Pergami Graece
inuentum et sine fraude in Latinum conuersum puto.
Sed meum non est, de inscriptionibus disserere. Quare
breuiter moneo, c. 582 ex inscriptione apud Appian.
bell. ciu. I 97 conuersum primum apud Apianum inscrr.