Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

^H* A CASPARE BARTHIO PRIMVM EDITA 347
^B Ipsa homini aduersis umhia inimica sua
P^^Tantahis infehx, dicunt, conuiua deorum
est.
I
10 Nunc quoque apud Manes uiclima sacra loui est.
Vsque adeo poenas non delent ullima fata:
Qui cecidit diuis, surgere nemo ualet.
Scilicet et nobis, qui functo corpore nuper
Dura per antiqui husta fugamur aui,
15 Perfida felices ostendit regula diuos
Et uoluit sanctis partem aHquam esse locis,
Non alio exemplo nisi ut eruta turhine diro
Desereret media nos rota fracta uia.
A mihi praeteritos referanl si numina uultus
20 (Non etenim ueterem: te, noua plaga, queror),
Vt facili amissos adhlandiar ore fauores,
Tura ferens dignis carmina laeta deis!
Vt grauis hiherno torrens de monte uolutus
Ohuia non magna arhuta uerrit ope,
25 Saepe domos etiam, saepe addita moenia raptat,
Gurrens praecipiti per iuga longa uia:
Sic semel atque uno nos ahstulit improhus ictu,
Mentem etiam et Musis pectora uota, furor.
Altus eram certe: sortis furor omnia uincit;
30 Ohuius ut quisque est, 'tu mihi' clamo 'ueni'.
Improhus est, quisquis non haec spectacula cernens
Fortuna instahili se quoque stare putat.
En ego nec caros haheo miserandus amicos,
A quihus auxilio uerhaue remue petam.
35 Vnicus est, qui me non plane spernit egentem;
Getera contemto suppllce turha fugit.
Quid faciam infelix? quae non nisi in omnihus uni esl,
SoIIicitem longo carmine saepe: fidem?
Fracta fides crebro est precihus lugentis amici,
40 Hac tamen amissa num mage tristis ero.^
8 aduersus b ipse homo in adu. . . sui Burm. 12 uiuus
Burm. diuis h 13 qui fracto amicus 19 ah b 21 abblandiar
b eblandiar Oud. 22 thura h num carmine? diis b 2 7
simul Wernsd. 28 uota Burm. nota h 33 charos b 34
auxilium Burm. 40 num h non Burm.
k