Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

268 FABVLAE
Saxum labore summo, quod de uerlice
Sudore semper irrito reuoluitur:
Ostendit hominum sine fine [esse] miserias.
Quod stans in amne Tantalus medio sitit,
Auari describuntur,
Vsus bonorum, sed
quos circum fluit
nil possunt tangere.
Vrnis scelestae Danaides portant aquas
Pertusa nec complere possunt dolia:
Immo, luxuriae quicquid dederis, perfluet.
Nouem porrectus Tityos est per iugera,
Tristi renatum suggerens poenae iecur:
Quo quis maiorem possidet terrae locum,
Hoc demonstratur cura grauiore adfici.
Consulto inuoluit ueritatem antiquitas,
Vt sapiens intellegeret, erraret rudis.
805
Auctor
(De oraculo Apollinis)
Vtilius nobis quid sit, dic, Phoebe, obsecro,
Qui Delphos et formosum Parnasum incolis.
Quid sacratae uatis horrescunt comae?
Tripodes mouentur, mugit adytis religio,
Tremuntque lauri et ipse pallescit dies.
Voces resoluit icta Pytho numine:
^Audite, gentes, Delii monitus dei.
Pietatem colite, uota superis reddite,
Patriam parentes natos castas coniuges
Defendite armis ferroque hostem pellite,
Amicos subleuate, miseris parcite,
Bonis fauete, subdolis ite obuiam,
Delicla uindicate, +castigate impios,
Punite turpi thalamos qui uiolant stupro,
6 esse add. Zell. 9 nihil V 10 scelestas P, em. Mai.
12 imo N 14 Tristis P pene N 15 quis Cass. quisque P 18
intelligeret P. — 805, 3 Quando lannellius o om. N 6 -cta
N Pythia Cass. Phyton P, em. Buech. 10 hostem ferroque P,
transposui hostem ferro Cass. 13 castigate P cohibete Cass.