Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

270 FABVLAE
Nec cadere in illum credit tantam audaciam.
Breue tempus intercessit, et fidens manu 15
Vnum e Romanis prouocabat barbarus:
Sibi quisque metuit, primi mussarunt duces.
Tandem cinaedus habitu sed Mars uiribus
Adit sedentem pro tribunali ducem
Et uoce molli: Micet'? enimuero eici 20
Vt in re atroci Magnus stomachans imperat.
Tum quidam senior ex amicis principis
^Hunc ego committi satius fortunae arbitror,
[n quo iactura leuis est, quam fortem uirum,
Qui casu uictus temeritalis te arguat.'
Assensit Magnus et permisit miiiti
Prodire contra, qui mirante exercitu
Dicto celerius hostis abscidit caput
Victorque rediit. His tunc Pompeius super:
'Corona, miles, equidem te dono libens,
Quia uindicasti laudem Romani imperi.
Sed exstillescant oculi sic' inquit ^mei',
Turpe illud imitans ius iurandum militis,
^Nisi tu abstulisti sarcinas nuper meas.'
808
luno, Venus et gallina
(Aduersus mulieres)
Cum castitatem luno laudaret suam,
lucunditatis causa non repulit Venus,
NuIIamque ut affirmaret esse illi parem,
Interrogasse sic gallinam dicitur:
^Dic sodes, quanto possis satiari cibo.'
Respondit illa: 'quidquid dederis, satis erit,
15 manu fidens /*, em. lann. 16 e Orell. de V; euan.
in N 17 mussant P, em. Bueck. mussitant Orell. 20 eum
uero puio eiici uirum F; uirum deleui, ad 2i trahit Zell. 28
hosti P 29 redit P tum N 30 militis P, em. Cass. 31 Quia
V Quod N imperii P. — 808. De mulierum libidine N 1
Quum P 2 locura agitandi OrelL causam lann. fort. recte
repellit P reppulit Jann. 3 N////l////que N sibi imparem Orell.
5 posses V possis N