Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

CARMINA CODICIS PARISINI 8440 187
Lilia nec campis uana cicuta premat,
Nec miser eximiae ceruae iungatur asellus,
Quem stimulis crebris sarcina saeua domat.
730
De uoce homiuis absona
Dissona uox liominis rugitum signat aseili
Grunnitumque suis et raucae murmura mulae,
Quae bos mugitu fingit blateatque camelus,
Quodque lupus ululat uel [quod] uulpecula gannit,
5 Quod pardus felit, quod rachat pessima tigris,
Quod glatit catulus, quod miccit saetiger hircus,
Absona cuncta sonat et dulcia nulla repingit.
En qualis socia non nostrae uocis amica!
Desine iam talis incassum pandere labra,
b. m.
10 Desine iam frustra pulmonum rumpere fibras,
Desine postremo miserum discerpere guttur!
Num deus hoc recipit, quod homuncio sanus abhorret?
6 n& campis P 8 stimulas , sed corr., P.
730. fol. 38 u.; inedUum. 1 num ruditum? 2 grunituq;
P 3 Qui P blatteatque P 4 uel uulpicla P 5 rahat
P ranchat Buech. 6 setig^r hyrc' P 7 adsona P. num
refingit? 8 -E- quelis sotia P; correxi Estque illis Buech.
10 fibra P teste Duebnero 12 hoc] K supr. lin. P homuntio P.