Anthologia latina sive poesis latinae ... - Centro Michels

CODICIS VOSSIANI Q. 33 189
Nec Mors crudelis nec Metus asper adil
Nec Scelus infandum nec opuin uesana Cupido
Aut ^metus aut ardens caedis aiiiore Furor:
Luclus acerbus abest et Egestas obsita pannis
20 Et Curae insomnes et uiolenla Fames.
Non ibi tempestas nec uis furit horrida uenti
Nec gelido terram rore pruina tegit.
Nulla super campos tendit sua uellera nubes
Nec cadit ex aito turbidus humor aquae.
25 Sed fons in medio est, quem uiuum nomine dicunt,
Perspicuus lenis dulcibus uber aquis,
Qui semel erumpens per singula tempora mensum
Duodecies undis irrigat omne nemus.
Hic genus arboreum procero stipite surgens
30 Non lapsura solo mitia poma gerit.
Hoc nemus, hos lucos auis incolit unica phoenix,
Vnica, sed uiuit morte refecta sua.
35
Paret et obsequitur Phoebo memoranda satelles:
Hoc Natura parens munus habere dedit.
Lutea cum primum surgens Aurora rubescit,
Cum primum rosea sidera luce fugal,
Ter quater illa pias inmergit corpus in undas,
Ter qualer e uiuo gurgite libat aquam.
Toliitur ac summo considit in arboris altae
40 Vertice, quae tolum despicit una nemus,
Et conuersa nouos Phoebi nascentis ad ortus
Expectat radios et iubar exoriens.
Atque ubi Sol pepulit fulgentis limina portae
s
16 aper V 18 Aut Mars lunta, edd. caedis ? cedit -Sg
adit
B
V 19 et-gestas
24 humor sic V
V 21
25 est
furet V 23 Nullaque per
u
s, om. V