BIJDRAGE

ERE.—ERENT.
Om yemans danc oft gheniet,
Ende haer lijf daer core en setten niet,
Sijn verloren.
Om te kennen e r en seden.
Zie nog ibid. B. VI , vs. 80.
Erebre. Eerbare. Wdb. op BREDERO.
Eremite. Hermiet.
Menich eremite
Gode dienden met groten vlite.
Het Boec vander Wraken, II , vs. 1293.
Alex. B. IV, vs. 1177.
Alex. B. VII, vs. 1255.
Eren. Ploegen , beploegen landbouwen. Zie EBBEN.
Erenberg. Eerehulsel , bestaande in de riddertijden in eene fraaie
witte mouw.
Dese e r en b e r g e here , nu siet,
Die gevic u hier to desen.
Lane. III , vs. 14772.
Erenghier. Begeerig /mar eer, eergierig.
(Die) simpel (sijn) elide e r en ghier,
Vredelic , wijs ende guedertier, ,
Die en machmen niet so hoghe prisen,
Als hoer weldaden lustelic rijsen.
Erenst. Liver naarstigheid.
Mloep. B. IV, vs. 2283.
Die portwerder ontfinken blidelike
Ende swoer mule seide ghetrouwelike,
Wat hi hem hiete ende wilde gherenst,
Hi Bonder an legghen sullen er e u s t.
Fl. ende Bl. vs. 2792.
Enen gevoeleken erenst, die etc priester es sculdech te hebbene
toe den dienste Goods. RUUSBR. Tab. bl. 190, reg. 2.
Erenstachtich. 1) Liverig , naarstig. Nieman en mach wel gherechte
mate houden in soberheden , hi en si sonderlinghe vlitich ende erens t-
achti c h te bewaerne siele ende lijf. RUUSBR. Brul. bl. 36, reg. 12.
2) Ernstig. Een vlietech erenstachtech wille. RUUSBR. Tab. bl.
229, reg. 6.
Erentrijek. Eervol , rijk in eer.
Foe grote claghe sy hem doet
Over den ridder e re n t r ij c k,
251