BIJDRAGE

752 GRONG.—GROOT.
Oft een weder , oft een ram ,
So grongier di, ende maecte hem gram.
Rein. door Dr. JONCKBL. vs. 2118.
Daer di Duvele zullen g r o n g i e r en
Ghelijc den Leuwe enten stieren.
Nieuwe Werken der M. v. N. L. V , 2de St. bl. 62.
Zie nog Parthonopeus and Melior, bl. 82, vs. 22; Lane. H, vs. 6675;
Lev. v. St. Am. II, vs. 1277 en vs. 1283 ; MAERL. Sp. H. 4 0 . ed. III P.
I B. XXXV, vs. 88; Nat. Bl. bl. 144, vs. 2144.
Groniart. Knorrepot, brompot.
Doe stoet up die felle groniar t.
Gronieren. Hetzelfde als Grongieren.
— de lybart
Dr. VERWLIS , Die Rose, vs. 3759.
— geet ropen ende gr ongier en
Eiselike , na sijn manieren.
Alm B. V , vs. 961.
Grontlijek. Geheel en al, totaal. U. W.
Och waer t' geslachte van Helena voor (lien tij den
G r o n t l ij c k vernielt , met mans , wijfs , meyskens en knechten,
So waren daer so veel mans niet verslagen int strijden.
Groef, grout Ruim, overvloedig.
COORNH. Odyss. 1605 , II, bl. 16.
Doemen daer den dranc ghaf g r o e f.
Rymb. vs. 15066.
Te Lengeres te Borgoengen waert ,
Daer vant hi dies hi begaert ,
Die stat bewest tsinen bout,
Spise , dranc ende haernasch g r o u f.
MAERL. Sp. H. 40. ed. III P, V B. vs. 10.
Groom. Kroost en ingewand. Wdb. op HOOFT.
Groon. Het ingewand van een visch. MEYER.
Groonen. Klagen, kreunen, stenen. Eng. »to groan".
Groot. 1) Veel.
Zoo yemand , als 't gebeurt, van spijt begon te g r o one n.
Dandre vloen, die waenden das
Datter grunt vole comen was.
DE BRUNE , Emblemata , 1624, bl. 290.
ItyMb. vs. 33004,
Doe quam hem mare up .j. dash ,