BIJDRAGE

450 GHELL—GHELI.
5) Doorstaan, laden, verdaren, verdragen.
Dien arbeyt mach hi gheliden,
Ende mach daer ere hebben ave.
Jens Teesteye , vs. 2751.
Doch wy en konnen noch dyne opgheblasentheydt ende uytnemende hoo-
verdye g h e 1 y d e n. MARNIX, Bijen-Korf, 1645, bl. 3, v°.
6) Glijden.
aer dedi dor sine kele
So vele gheliden.
Wie is bier , die altoes vast staet ,
Hi en valt somtijt ende g e 1 ij t ?
Rein. door Dr. JONCIO3L. vs. 1525.
Rein. door wiLLEms , vs 4779.
Ghelief, ghelieve. Lievend, aan elkander yehecht.
Merien hebben selke weerde
een op dander ; sterfter eene
In •haer scare al ghemeene,
Dat dander ophouden hare vole :
So ghelieve es hare stole.
Nat. Bl. bl. 120 , vs. 1683.
Geliefte. Goedvinden, welbehagen. U. W.
Geliefte (Ter). Ter wine , ten yelieve. Wdb. op HOOFT.
Ghelyen. Erkennen. Ende wy Albrecht voorschreven, Foycken
Simon Nagel, Bartbolomeus , Bastart van Wateringhe doen condt , h e-
lyen niidts desen brieve , dat wy dat buys ende Burch to Teylinghe
voorschreven ontfangen hebben van onsen hove Heere , Ilertoghe Albrecht.
VAN LENNEP en ROFDIJK Merkw. Kast. 3e Serie , II, hi. 158.
Ghelien, gelien. Belden, bekennen.
Want men doen opten dach
Gheen kint te dopen en plach
Men list alsoe verre gedien ,
Dat sijn ghelove mocht g eli en,
Ende verstandelijc sprekens plegen.
Brab. Yeesten , I, B. II, 46.
Des die coninc dat gel yede recht te weezen. Dr. v. vL. Prozast. bl. 80.
Ghelieven. Minnen. Want daer onse minne boven al hare werke
verberrent ende versmelt in brands der ewegher minnen Gods, daer es
dat ghelieven onser minnen alre meest. Ruussn. Tab. II, 431, reg. 2.
Gheligghen. 1) Rusten , niet voortgaan.
De tijt, die noit en gelach,