BIJDRAGE

Estokkade. Degen.
ESTOK.—ETTEN. 265
Gewapend met een schicht of twee ,
En met een achtvoeds estokkad e,
Die lang verroest was in de schee.
FONUENBR. I, 90.
Eswel. Het ruggestuk van een wild ztvijn. KIL.
Etaet. 1) Staat, gesteldheid, toestand.
2) Graad, trap.
Etelick. Eelbaar.
Dander etaet die gaet in,
Alst kint doet sprekens beghin.
David die conine heeft geseit,
Nat. Bl. bl. 12, vs. 17.
Dat die minsche tot sijnre outheit
Bi VII et aten op clemmen sal,
Nu soe willic openbaren
Elken etate bi XII jaren.
BLOMM. Oudvl. Ged. III, 124, vs. 29.
Hoor, Domine, ghy pronckt met spoedige gedachten,
En brought ons rijp en groeu op Stoel, en dat is fraey;
Maer liet ghy 't versch geslacht versterven en vernachten,
't Wierd et elicker spijs, en ongelijck Mill taey.
Eten. Bijten, sehelden, toesnauwen.
HUYG. Korenbl. II, 107.
To hebbe een quaet wijf als ghi wel wet,
Die mi altoos schelt ende e t.
Horae Belg. VI, 107, vs. 76.
Zou het woordje »het" in het Wdb. van BREDERO hiermede in verband
kunnen staan , en zou er een werkw. hetten bestaan hebben ?
Eten (lets niet kunnen) of kaauwen. Lets niet kunnen verduren
of er onder bezwijken. Wdb. op BREDERO.
Etentijdt. Feestmaal. Dat men to Sente Cornelijs op den steenwech
engheene et ent ij d t houden en sal. Belg. Mus. VII , 307.
Etick , ettick. Azijn. KIL.
Etsen. Weiden, afweiden. Ibid.
Etten. Verteeren, verslinden, vernielen.
Dat icse met minen tanden
Etten moete.
Sonde van gheenrc zake
Karel de Gr. Fr. II, vs. 3307.