BIJDRAGE

52 DENIME.—DEMST
Demmen. 1) Een dam maken, bedammen. U. W.
2) Brassen, smullen.
Elck wil mijn moeder trouwen ; die is niet gheneghen
Tot een ander man; maer weygert sulcken brayloft hatelic;
Dies slocken zy thuys op met slemmen , demm en en vegeu.
Demp. 1) Damp. TOL. en PL.
COORNH. Odyss. 1606, I, 4, r°.
2) Gulzigheid, vraatzueht, smutzueht. Km. en MEYER.
Dempen. 1) Brassen, smullen. Het zelfde als PENMEN. Eli.. en Wdb.
op BREDERO.
Sy slempen en d em pen
't Leckerste van de marckt.
Constth. bl. 439.
2) Verzwelgen, doen verdloUnen. Wdb. op BREDERO.
3) Onder den voet treden, vernielen. PL.
4) Vernietigen, ten onder brengen. Wdb. op BREDERO, bl. 497 en U. W.
Die alle hare vyanden demp e. St.-Bijb. Ezech. XXXVIII, Kantt. 51. In
't midde zijns bloeijens — — — dempte de dood hem. DOOFT , Ramps .
f°. 8 reg. 16.
— — dat m'er sou met ysren handschoen 't lot
Opworpen, of Nassau g e demp t son sijn van Spanje ,
Of 't moedigh Aragon sieh buygen voor Oranje.
VONDEL , door v. II , 302.
Zie nog ibid. III, 530, vs. 1363.
5) Uitdampen, rooken, wasemen. ICU,. en MEYER.
6) Smoren, uitblussehen.
Demper. Vraat, gulzigaard. Km. en MEYER.
Demphoren. Domper om eene brandende kaars te dampen. Eli,.
Dempkuyl. Bluschkuil , doofpot. Ibid.
Dempigh. Engborstig. Al te heete sporen maecken een peerd d e tri-
p i g h, en doen 't haest t' eynden aessem loopen. nE BRUNE , Banck.-
Werck, H, 216.
Dempigheit. Engborstigheid. mt. en MEYER.
Demping. 1) Vernieling. PL.
2) Afmaking , ombrenging. Wdb. op BOOFT.
Demrys. Bps, waarmede men een dam maakt. U. W.
Demster. Zie DEEMSTER.
Demsterhert. Zie DEEIVISTERHE/T.
Demsternesse. Duisternis, duisterheid, en bij nitbreiding (Irak ,
droefheld. Syrien bediedet ons mien outaer ochte hoecheit , Egypten
dem sternesse ofte bedroeftheit. RUUSBR. Tab. 1, 59, reg. '19.