Energiebalans Vlaanderen 2010 - Emis - Vito

HOOFDSTUK 6 Residentieel en gelijkgestelde sectoren
Voor 2004 werd een het gemiddeld verbruik van de enquête van 2004 genomen. Voor
bijverwarming werd eenzelfde omrekening gedaan op basis van de resultaten voor bijverwarming
van 2004).
Voor 2005 werd het verbruik (zowel hoofdverwarming als bijverwarming) van 2004 overgenomen
en herrekend met een veronderstelling van 85% klimaatsafhankelijkheid.
Voor 2006 werd het gemiddelde gebruikt van 2004 [66] en 2007 [67] omgerekend aan de hand van
de graaddagen °(15/15) met een veronderstelling van 85% klimaatsafhankelijkheid.
Voor 2007 werd het gemiddeld steenkoolverbruik voor hoofdverwarming en bijverwarming voor
gegevensjaar 2007 gebruikt van de enquête die in opdracht van VEA werd uitgevoerd [67].
Voor 2008 werd het gemiddeld steenkoolverbruik voor hoofdverwarming en bijverwarming voor
gegevensjaar 2008 gebruikt van de enquête die in opdracht van VEA werd uitgevoerd [68].
Voor 2009 werd het gemiddeld steenkoolverbruik voor hoofdverwarming en bijverwarming voor
gegevensjaar 2008 gebruikt van de enquête die in opdracht van VEA werd uitgevoerd [68], en
herrekend aan de hand van graaddagen.
Voor 2010 werd het voortschrijdende gemiddelde steenkoolverbruik als hoofdverwarming van
2008 [68] en 2010 [69] genomen. Het verbruik van 2008 werd gecorrigeerd met graaddagen
°(15/15) met een veronderstelling van 85% klimaatsafhankelijkheid. Het gemiddeld verbruik als
bijverwarming uit [69Error! Bookmark not defined.] werd genomen.
Het ingeschatte gemiddelde verbruik van steenkool voor hoofdverwarming wordt vermenigvuldigd
met het ingeschatte aantal huishoudens dat verwarmt met steenkool en opgeteld met het verbruik
van steenkool voor bijverwarming vermenigvuldigd met een inschatting van het aantal
huishoudens dat bijverwarmd met steenkool (totaal aantal huishoudens met hoofdverwarming
gedeeld door 2). De inschatting van de aantallen woningen met steenkool gebeurt door
vertrekkende van de aantallen huishoudens die als hoofdverwarming steenkool gebruiken uit de
census van 2001 jaarlijks de nieuwbouwwoning met stookolie als hoofdverwarming bij te tellen en
een gedeelte van de gesloopte woningen in Vlaanderen af te trekken. Brandstofswitch wordt
verder niet in rekening gebracht.
Voor LPG, propaan en butaan werd 60% van de leveringen voor huishoudelijk gebruik in België
toegekend aan Vlaanderen [42].
Voor biomassa (hout), werd een inschatting gemaakt op basis van de methodologie gebruikt voor
Wallonië en Brussel door ICEDD [70]. Aan de hand van enquêtegegevens van de VITO studie over
PAK’s en dioxines [71] en de eigen enquête kan aangenomen worden dat dit verbruik waarschijnlijk
hoger moet liggen. In de loop van 2008-2009 werd in opdracht van VITO door de OUN een enquête
en onderzoek uitgevoerd over het houtverbruik van de Vlaamse huishoudens [72]. Het betreft een
niet-representatieve steekproef die 2301 bruikbare antwoorden opleverde. Op basis van deze
steekproef stelde de OUN ondermeer verscheidene extrapolatiemethoden voor om het
houtverbruik van de geënquêteerden (zo representatief mogelijk) op te schalen naar een totaal
houtverbruik voor alle Vlaamse huishoudens. Naargelang de gebruikte extrapolatiemethode
resulteert dit in een jaarlijks totaalverbruik dat varieert tussen 10,47 PJ en 56,2 PJ. De 56,2 PJ werd
bepaald door in de extrapolatiemethode te veronderstellen dat de uitgevoerde steekproef
representatief was voor de situatie in Vlaanderen voor alle variabelen. Hierbij is vooral de aanname
dat 43,2% van de Vlaamse huishoudens hout verbrandt voor verwarmingsdoeleinden
doorslaggevend. Dit verbruik werd dan ook als niet aanvaardbaar beschouwd. In de 4 andere
44