de Moanne

5
om samar te sizzen, boppe it wetter úttild. It jout kuierders de
mooglikheid om by de Prinsewyk lâns te rinnen. Ut it museum
wei hat de besiker in prachtich útsicht op de bûtenpleats. Dat
wurdt net fersteurd troch oerhingjend grien.
‘Die as is heel belangrijk. Daarom moest het museum zo
‘licht’ mogelijk gebouwd worden. De twee strakke zichtlijnen
moesten gewaarborgd blijven. Dat is de basis van de barok. Geen
elementen die de overzichtelijkheid verstoren. Aan de ene kant
het uitzicht op het landgoed, aan de andere kant richting De
Knipe op het waterrijke gebied waar de nieuwe woonwijk komt.’
‘De tuinarchitect Van Gessel wilde het probleem inzake de
bevoorrading goed oplossen. Daarom is het plein voor het
museum ontworpen in formele stijl als voorzetting van de as, in
hetzelfde ritme als de rest. Het steekt als het ware in het park.
Maar het is niet schreeuwend, het mag niet vloeken met de serene
rust van de rest van het park. Het plein moet zich logisch voegen.’
‘Van Gessel zag meteen de waarde van de historische aanleg.
Daar moet je iets mee doen en die moet je versterken, zei hij.
Natuurlijk kan je niet alles bij het oude laten. Het gebied heeft
namelijk een andere functie gekregen. Die moet worden benut,
de Moanne numer 7 septimber 2003
foto: harry blokzijl
maar ook onderhouden. Zo’n productiebos, daar kun je iets mee.
Het is een voortzetting van het historische naar de actualiteit. Dat
is ook altijd het uitgangspunt van initiatiefnemer Thom Mercuur
geweest.’
Lânskipsarsjitekt Michael van Gessel út Amsterdam seit oer it
plan: ‘De eenvoud en forse maatvoering zijn als uitgangspunt
gekozen. Het museum met bijbehorende gronden is als nieuw
deel aan het oorspronkelijke park toegevoegd en sluit het park aan
Je moet proberen de mensen het bewustzijn mee te geven om naar
de dingen te kijken in een soort samenhang.
de noordzijde af. Dit meest noordelijke parkdeel ligt op een
eiland en daarmee ruimtelijk even los van het oorspronkelijke
park. Het museum is de schakel tussen oud en nieuw.’
Radetzky: ‘Het moet een heel aangename plek worden, waar
mensen komen die niet alleen geïnteresseerd zijn in moderne
kunst. Ook natuur- en tuinliefhebbers kunnen er veel van hun
gading vinden. Maar vooral is het historische aspect van groot
belang omdat dit zo’n uniek complex is. Die waarden moeten
tijdens de bouw goed worden bewaakt. Het karakteristieke mag
niet worden aangetast. Het is namelijk net zo belangrijk als de
verdere exploitatie.’
‘De bezoeker krijgt het besef dat hij of zij op een bijzondere