Voedingsadvies bij HFE-hemochromatose - Wageningen UR
Voedingsadvies bij HFE-hemochromatose - Wageningen UR
Voedingsadvies bij HFE-hemochromatose - Wageningen UR
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Voedingsadvies</strong> <strong>bij</strong> <strong>HFE</strong>-<strong>hemochromatose</strong><br />
Bijlage V: Samenvatting voedingsadvies <strong>bij</strong> <strong>HFE</strong>-<strong>hemochromatose</strong><br />
5.1 Pathofysiologie <strong>HFE</strong>-<strong>hemochromatose</strong><br />
Bij <strong>HFE</strong>-<strong>hemochromatose</strong> stapelt ijzer in het lichaam. Dit is het gevolg van een defect in de genen. In de<br />
meeste gevallen van <strong>hemochromatose</strong> is er sprake van één of meerdere afwijkingen in het <strong>HFE</strong>-gen. De<br />
genetische mutaties die blijken te leiden tot een verhoogde ijzerstatus, zijn die waardoor op de 282 e (=<br />
mutatie C282Y) en/of 63 e plaats (= mutatie H63D) van het <strong>HFE</strong>-eiwit een ander aminozuur wordt<br />
ingebouwd. Het daarna gevormde <strong>HFE</strong>-eiwit is zo anders van structuur dat dit gevolgen heeft voor diverse<br />
processen voor het transporteren van ijzer in het lichaam: Zo wordt de opname van ijzer uit de voeding<br />
onvoldoende geremd waardoor teveel ijzer naar het bloed wordt doorgevoerd. Dit ijzer kan niet op een<br />
andere manier het lichaam verlaten. Vandaar stijgt de ijzerstatus en wordt op den duur ijzer in de organen<br />
opgeslagen.(Zie figuur 1.<br />
Voordat het ijzer uit de voeding in het bloed komt, passeert het de darmcel. Bij de opname van het ijzer uit<br />
de voeding in de darmcel zijn verschillende transportdeeltjes betrokken. Deze transportonderdelen zijn<br />
exclusief voor het specifieke soort ijzer dat wordt opgenomen. IJzer komt namelijk van nature in twee<br />
verschillende vormen in onze voeding voor: heem- en niet-<br />
heem-ijzer. (Bij heem-ijzer is het ijzer ‘ingepakt’ in een groep<br />
moleculen, die ‘heem’ genoemd wordt.) Vooralsnog wordt<br />
aangenomen dat het heem-ijzer via HCP-1 en het niet-heem-<br />
ijzer via de DMT1 wordt opgenomen.<br />
De werking van HCP-1 lijkt door weinig factoren ‘gestoord’<br />
te worden. De tot nog toe enige bekende beperkende factor<br />
voor HCP-1 lijkt de omzetting van het heem-ijzer in de darm<br />
cel te zijn. Het ijzerdeeltje van heem-ijzer wordt namelijk in<br />
de darmcel losgemaakt van de heem-groep en omgevormd<br />
tot een tweewaardig molecuul 7 , waarna het waarschijnlijk<br />
samen met het niet-heem-ijzer één pool vormt.<br />
Voor het opnemen van niet-heem-ijzer is de DMT1 afhankelijk<br />
van de aanwezigheid van bepaalde omstandigheden: DMT1<br />
kan alleen tweewaardig ijzer transporteren. Niet-heem-ijzer<br />
is in de voeding echter meestal aanwezig in een<br />
Darmcel<br />
driewaardige vorm. Voordat het opgenomen kan worden, moet het dus worden omgevormd. Dcytb* dat<br />
7 De ‘waardigheid’ van het molecuul geeft iets weer wat de lading van het ijzerdeeltje is.<br />
Figuur 1: Overzicht ijzermetabolisme<br />
<strong>Wageningen</strong> <strong>UR</strong>, Wetenschapswinkel -52- Bijlagen <strong>bij</strong> rapport 279