ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

heden geschapen waardoor de scholieren en studenten meer kennis konden vergaren,
zich beter konden voorbereiden op de produktie en op de verdediging, zich
konden scholen en zich konden harden in de mentaliteit van de arbeidersklasse,
in de proletariese discipline en moraal. Onze school wordt elke dag sterker als
socialistiese school, die haar eigen karaktertrekken heeft en het karakter van een
volksschool. Zij verstevigt elke dag haar revolutionaire klassebewustzijn.
De opvoedende rol van de school voor de algemene kommunistiese vorming van
onze jonge generatie zal versterkt worden naarmate de school en de jeugd meer zullen
deelnemen aan de klassenstrijd voor de ontwikkeling van de revolutie en voor de
oplossing van konkrete problemen van de socialistiese opbouw van het land.
De Partij heeft onze school de taak opgelegd de drie met elkaar verbonden programmapunten
in te voeren en tot een evenwichtig geheel te maken. Hiermee wil
zij twee belangrijke doelstellingen bereiken, namelijk de revolutionaire opvoeding
van de jeugd, en de verhoging van de kwaliteit van het hele onderwijswerk.”
Onze kunst van het socialisties realisme is het tegengestelde
van de dekadente en gedegenereerde burgerlijke en revisionistiese kunst
„De Partij”, benadrukte Kameraad Enver Hoxha, ,,heeft er steeds zorg voor gedragen
dat kuituur, literatuur en kunst zich zouden ontwikkelen in een zuiver en
gezond klimaat, dat ze de revolutionaire veranderingen in het land zouden volgen
en dat ze hun socialistiese inhoud, hun strijdbare karakter, hun proletariese geest
en hun nationale kenmerken stap voor stap steeds meer zouden verstevigen.
Onze artistieke stijl van het socialisties realisme staat met zijn revolutionaire
idealen en met de dienstbaarheid aan het socialisme en het volk als doel, op een
veel hoger nivo dan de gedegenereerde kunst van de bourgeoisie en de revisionisten,
en stelt zich daarmee ook lijnrecht tegenover de reaktionaire, pessimistiese en tot
overgave neigende filosofie van die kunst. In de Sovjet-Unie worden de kuituur en
de kunsten volledig beheerst door de nieuwe bourgeoisie. De schrijvers en de kunstenaars
zijn een kaste geworden in dienst van de kontra-revolutie en van de chau-
vinistiese en op expansie gerichte politiek van het Sovjet-sociaal-imperialisme. De
ontkenning van de grote sociale problemen, de thema’s van desillusie en van burgerlijk
humanisme, de totale verloochening van de positieve held, het gebrek aan
enig revolutionair perspektief, het zijn allemaal kenmerken van de revisionistiese
literatuur en kunst.
De socialistiese inhoud van de kunst is nauw verbonden met haar nationaal volkskarakter.
De imperialisten van de VS en de sociaal-imperialisten van de Sovjet-Unie
verspreiden het idee dat iedereen een wereldburger is, het idee dat kunst en kuituur
een internationaal karakter moeten krijgen. Hun uitgangspunt hierbij is hun streven
naar wereldoverheersing, naar het in geestelijk en politiek opzicht tot slaaf maken
van de volkeren. In deze omstandigheden wordt de strijd ter verdediging van de
nationale kuituur van het volk van groot belang. Door hun eigen nationale, demo-
kratiese en revolutionaire kuituur te verdedigen en te ontwikkelen, verdedigen de
volkeren tegelijkertijd hun onafhankelijkheid, hun voortbestaan en hun eigen tra­
32