ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

te zitten opgescheept, blijft de wetenschap van Marx, Engels, Lenin en Stalin diep
geworteld in de hoofden en de harten van het hele wereldproletariaat en is zij altijd
het onfeilbare kompas van de revolutie en het socialisme, het winnende wapen in
de klassengevechten van het proletariaat en de werkende massa.
Tegenwoordig is het hele revisionistiese kamp in wanorde. De verschillende delen
van het moderne revisionisme hebben zich opgesplitst in vijandige, konkurrerende
groepen die allemaal strijden voor het verdedigen en bepleiten van ,de eigen specifieke
weg naar het socialisme’, ,het eigen nationale Marxisme’. Waar elke revisionistiese
partij het meest over nadenkt en het meest aan werkt, is de manier waarop
ze het best de bevoorrechte en dominerende posities kan bemachtigen in de rijen
van het wereldrevisionisme en de manier waarop ze zichzelf mooi en aantrekkelijk
kan maken in de ogen van de burgerlijke opinie.
De Partij van de Arbeid van Albanië zei lang geleden dat het moderne revisionisme,
net als het vroegere revisionisme van Bernstein en Kautsky, nooit die samen-
hang kan opbouwen, die stalen eenheid, die het Marxisme-Leninisme, de wetenschappelijke
ideologie van de arbeidersklasse, als enige kan bereiken. Revisionisme
is een ander woord voor versplintering, gebrek aan eenheid, chauvinisme, anarchie.
Onze Partij was ervan overtuigd dat de revisionistiese partijen met hun leuzen dat
zij ,onafhankelijk’ waren, ,soeverein’ en ,bekwaam genoeg’ om de Marxisties-Leni-
nistiese theorie zelf toe te passen op de omstandigheden in hun eigen landen, niet
alleen afstand zouden nemen van de Sovjet-Unie en de zogenaamde ,socialistiese
familie’, maar ook verwikkeld zouden raken in onverzoenbare konflikten met elkaar,
hetgeen ook gebeurd is.
De Sovjet-revisionisten hebben veel moeite gedaan om al de revisionisten bijeen
te brengen en ze rond henzelf verenigd te houden. Ze hadden dit verenigd font van
revisionisme niet alleen nodig om het hoofd te bieden aan de grote ideologiese en
politieke strijd en de polemieken van de Partij van de Arbeid van Albanië, de Kommunistiese
Partij van China en de andere Marxisties-Leninistiese partijen, maar ook
om de konkurrerende macht van het VS-imperialisme aan te kunnen.
Om deze ,eenheid’ te bereiken en te verdedigen, en vooral om de partijen onder
de duim te houden van de landen waar de revisionisten aan de macht zijn, hebben
Chroestjov en de zijnen gesteund op hun militaire en ekonomiese kracht en op de
geheime subsidies die door Moskou aan de revisionistiese partijen van de kapitalistiese
landen gestuurd werden. Desondanks hebben ze geen sukses gehad. Het
leven heeft laten zien dat de revisionistiese partijen het in wezen niet eens waren
en niet eens zijn met de Sovjet revisionistiese partij. De laatste probeert nu haar
gezicht te redden, maar haar pogingen zijn armzalig en de stutten waarop de revisionistiese
eenheid steunt, breken de een na de ander af.
Onophoudelijk zijn vele pogingen gedaan door de Sovjet-revisionisten, met Brez-
njef aan het hoofd, om de ,kommunistiese’ partijen van de wereld bijeen te roepen
op vergaderingen, waarop ze hun ,Marxisties-Leninistiese’ ideologiese ,eenheid’ zouden
moeten bevestigen. Maar het leken wel pogingen om een troep hazen bijeen te
drijven. Diskussies over een vergadering van de Europese revisionisten duurden meer
dan twee jaar en het uitstel, de bokkesprongen en de onverwachte moeilijkheden
waren bijna eindeloos; dit als gevolg van de bestaande meningsverschillen. Maar
zelfs toen deze vergadering was gehouden, liet zij, net als een aantal voorafgaande,
67