ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

om hun politieke onafhankelijkheid te versterken en om koloniale en neo-koloniale
overheersing van zich af te schudden. Wij allen zijn op het ogenblik getuige van de
vastberaden inspanningen van de Afrikaanse volkeren om zich volledig te bevrijden,
na hun opstaan uit eeuwen van slavernij. Het onafhankelijk worden van landen die
kort geleden nog onder Portugese koloniale overheersing stonden, heeft de strijd
tegen racisme en rassendiskriminatie in Rhodesië en Zuid-Afrika verder versneld.
De strijd van de progressieve en demokratiese krachten tegen het fascisme en de
reaktie is ook aan het groeien en ontwikkelen. De omverwerping van de diktatoriale
regimes in sommige landen, de strijd van de patriotten van Brazilië en Bolivia, van
Thailand en Maleisië, het verzet van de volkeren van Chili, Argentinië en Indonesië
tegen de fascistiese regimes, hebben krachtige slagen toegebracht aan de reaktionaire
krachten en hun imperialistiese medestanders. De volkeren in het gebied van de In-
diese Oceaan, in Zuid-Oost Azië en aan de kusten van Afrika vechten hardnekkig
voor de verwijdering van de militaire bases en vlooteenheden van de supermachten.
Overal ontwaken de volkeren steeds meer. Ze worden zich meer bewust van het gevaar
dat de politiek van agressie, expansie en overheersing van het VS-imperialisme
en het Sovjet-sociaal-imperialisme betekent voor hun bestaan.
De landen die konsekwent verder gaan op de socialistiese weg vormen een krachtige
steun voor en geven aktieve hulp aan de revolutionaire en bevrijdingsstrijd van
de volkeren. Zij vormen een onvervangbare faktor voor de overwinning van de revolutie.
Socialisties Albanië beschouwt het als een eer schouder aan schouder te staan
met de grote strijd van het proletariaat en de volkeren, van al degenen die vechten
voor socialisme, vrijheid en onafhankelijkheid. Door onvermoeibaar te werken aan
de opbouw van zijn nieuwe leven, door de doldrieste aanvallen af te slaan van het
imperialisme, modern revisionisme en de anti-kommunistiese bourgeoisie, heeft het
geleverd en levert het nog steeds een bijdrage aan het verdedigen en het bevorderen
van de zaak van het echte socialisme.
Deze uitbreiding en verdieping van de revolutionaire strijd van het proletariaat,
deze grote verheviging van de bevrijdingsstrijd van de volkeren, de overwinningen
van het socialisme, dit alles bij elkaar is het dat het imperialisme en het sociaal-
imperialisme verder heeft verzwakt, dat de tegenstellingen binnen het kapitalistiese
systeem heeft verscherpt en het op zijn grondvesten heeft doen schudden.
Een direkt gevolg van deze strijd en van de onvermijdelijke tegenstellingen in hun
systeem is ook de zeer ernstige krisis die al de kapitalistiese en revisionistiese landen
op het ogenblik doormaken. Gedurende de hele periode sinds de Tweede Wereldoorlog
hebben ekonomiese krisissen elkaar opgevolgd. Maar de huidige krisis is de
zwaarste, een krisis die niet alleen als een storm over de ontwikkelde landen gaat,
maar ook over de minder ontwikkelde; het is een ekonomiese krisis, maar ook een
politieke en ideologiese, een militaire en kulturele krisis, die de onderbouw én de
bovenbouw van het bourgeois-revisionisties systeem aantast.
In het begin was deze krisis te zien in de vorm van dalende produktiecijfers en
een toename van de inflatie. Ze werd steeds heviger en narn grotere vormen aan,
omdat ze gepaard ging met een uiterst scherpe energiekrisis en een monetaire krisis,
hetgeen zeer grote storingen veroorzaakte in al de kapitalistiese en revisionistiese
landen. Sommige daarvan, zoals Italië, Groot-Brittannië, Polen, Joegoslavië, enzovoort,
hebben nu te maken met uiterst moeilijke omstandigheden.
35