ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

digd door de Amerikanen. Louter voor de schijn probeerden de supermachten de
situatie in ons werelddeel te bevriezen, vooral de betrekkingen tussen de twee
blokken van Oost en West.
De Konferentie van Helsinki was een komedie met de Sovjet-Unie en de Verenigde
Staten als hoofdrolspelers. Al de anderen die eraan mee deden, geloofden niet
dat zij iets uit zou halen, noch vóór noch na de bijeenkomst. De berg baarde een
muis. In werkelijkheid is er niets veranderd in vergelijking met vroeger, behalve dan
dat er pogingen zijn gedaan om de indruk te wekken dat er tussen de staten van
Europa, met uitzondering van Albanië, een erkenning van de politieke en ideologiese
status-quo en een verder ontwikkelde ekonomiese samenwerking tot stand zijn
gekomen. Op al deze gebieden is niet alleen de status-quo niet gehandhaafd, maar
zijn er nieuwe konflikten opgelaaid, zoals dat tussen Griekenland en Turkije.
Het geroep van de bonzen in het Kremlin over een „gevoel van vreedzaamheid na
Helsinki” is toegenomen, maar tegelijkertijd zijn de aktiviteiten van de Sovjet-vloot
ook toegenomen en die is nu begonnen op verwaande manier de zeerechten te
schenden van de vredelievende landen in het noorden van Europa en probeert
zijn overheersing over al de zeeën van het noorden tot stand te brengen.
Wat betreft de zogenaamde beveiliging van Europa tegen een wereldoorlog, die is
geen stap verder gekomen. Sterker nog, dat kan niet, want noch het Oosten noch
het Westen kunnen zichzelf ontwapenen en zelfs niet de kleinste poging in die richting
doen, omdat dat zowel de Sovjet-Unie als de Verenigde Staten van Amerika
zou schaden. De twee imperialistiese machten zijn onophoudelijk bezig hun offensieve
wapens en hun atoomwapens te vermeerderen. De SALT-besprekingen zullen
ook geen enkel resultaat opleveren; ze zijn vastgelopen. De partijen in het gesprek
stellen zich gewoon tevreden met vruchteloos gepraat.
De kampagne over ontwapening die de supermachten voeren, hun eindeloze
plannen en schema’s, de konferenties en gesprekken die al jaren aan de gang zijn,
zijn bluf en oplichterij om de aandacht af te leiden van hun bewapening. Hun doel
is om de andere volkeren en staten te dwingen om zich te verzoenen met en hun
goedkeuring te hechten aan het monopolie over atoomwapens en andere moderne
wapens van de Verenigde Staten van Amerika en de Sovjet-Unie, en om hun recht
te erkennen om ongekontroleerd en onbeperkt te bewapenen en zonder ophouden
te werken aan het verbeteren van de technologie van wapens voor massale uitroeiing.
De imperialisten en de sociaal-imperialisten weten dat zij, door hun voorraden en
hun monopolie over de produktie van moderne wapens te handhaven, ook hun chantage
en bedreiging kunnen handhaven, de angst en de onveiligheid die hun militair
apparaat veroorzaakt bij anderen, en de voortdurende druk die hun wapens uitoefenen
zelfs als zij niet worden gebruikt.
De problemen van oorlog en vrede hebben altijd de volkeren van de wereld bezig
gehouden, de brede werkende massa’s die niet willen dat weer een nieuwe ramp de
mensheid treft. Het gevaar is reëel. De supermachten bereiden zich voor op een wereldoorlog
en, behalve dat zij zich daarvoor onbeperkt bewapenen, proberen zij ook
de omstandigheden te scheppen die ze gunstig vinden door de burgerlijke klieken in
verscheidene landen tegen elkaar uit te spelen door nationalistiese gevoelens aan te
wakkeren om de volkeren zo met elkaar aan het bakkeleien te krijgen, enzovoort.
50