ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

De imperialistiese bourgeoisie en haar ideologen hebben het kommunisme altijd
tegengewerkt en gaan daar mee door. Hun bedoeling is om het proletariaat en zijn
revolutionaire partijen, die hun gezworen vijanden zijn, op een dwaalspoor te brengen.
Hun doel is het Marxisme aan te vallen en verwarring te zaaien over de fundamentele
principes ervan, door het idee te verspreiden dat het Marxisme zogenaamd
verouderd is, dat het achterhaald is, dat zijn fundamentele stellingen en principes
moeten worden ,aangepast’ aan de nieuwe omstandigheden van de twintigste eeuw.
De bourgeoisie en haar ,theoretici’, met inbegrip van de revisionisten, proberen de
noodzaak te ontkennen van de revolutie en vooral van de gewelddadige omverwerping
van de burgerlijke maatschappij, proberen de noodzaak van de diktatuur van
het proletariaat en de klassenstrijd te ontkennen en het proletaries internationalisme
te ondermijnen.
De moeite die ze doen om de Marxisties-Leninistiese ideologie te ondermijnen
is gericht op het verdraaien van haar basisprincipes, zodat deze niet meer opgaan.
De bourgeoisie probeert iedere eis van het proletariaat binnen het kader van de
burgerlijke wetten te houden, hem te vangen in het spinnewib van pseudo-vrijheid
van meningsuiting, van ,demokratie’ en straatdemonstraties. Zij probeert zich van
deze eisen af te maken door middel van de leiders van de partijen en de vakbonden
in warme kamers met gemakkelijke leunstoelen van de kapitalistiese werkgevers of
door middel van technokraten in dienst van hen.
Om de bevolking in verwarring te brengen, om het revolutionaire denken en handelen
van het proletariaat en zijn Marxisties-Leninistiese partijen te doen ophouden,
zijn talloze anti-Marxistiese stromingen in aktie; allerlei soorten revisionistiese ,link-
se’ theorieën duiken op en worden verspreid. Ze zijn de vijfde kolonne in de rijen
van de wereldrevolutie, waarvan het doel is het leven van het internationale kapitalisme
te verlengen door de revolutie van binnenuit te bestrijden om zo te voorkomen
dat ze uitbreekt en om, als ze toch uitbreekt, de brandweermannen bij de
hand te hebben om haar te doven en de onderkruipers om de wil van de arbeidersklasse
te breken.
Een van deze pseudo-theorieën is die van de wetenschappelijk-techniese revolutie.
Volgens de uitvinders hiervan maakt deze revolutie de proletariese revolutie
van Marx overbodig, omdat als gevolg van de wetenschappelijk-techniese revolutie
het kapitalisme en de kapitalisten zijn verzwakt, de kapitalisten niet langer een rol
spelen en de technici en de technokraten het voor het zeggen hebben. Dit is groot
bedrog. Niet alleen zijn het kapitalisme en de kapitalisten niet weggevaagd of verzwakt,
maar net als vroeger houden ze zich bezig met de onderdrukking en de uitbuiting
van het proletariaat en de werkende mensen; ze hebben nog steeds de pro-
duktiemiddelen in handen en zijn de werkelijke heersers, terwijl de technokraten
en de technici niet meer zijn dan hun gehoorzame werknemers en dienaren.
Andere ,theoretici’ proberen ,argumenten te leveren’ om de vervanging van de
revolutie door de ,oplossing van dagelijkse problemen’ goed te praten en de ,manier
van leven’ volgens de mogelijkheden die geschapen zijn door de konsumptie-maat-
schappij te veranderen. Hier zijn de pogingen om de klassenstrijd te verzwakken, om
aanvallen op het systeem en op de burgerlijke maatschappij te voorkomen, wel
erg duidelijk. Want om sociale onrechtvaardigheden te verhelpen heeft het proletariaat
politieke macht nodig de diktatuur van het proletariaat. En die kan
69