ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

nale grootbourgeoisie en de reaktie ontwikkelen zich, terwijl zich grote en onver-
zoenlijke tegenstellingen voordoen tussen imperialisme en sociaal-imperialisme, tussen
hen en hun eigen bondgenoten. Deze tegenstellingen, die tekenen zijn van hun
zwakte en van de krachtige slagen die de revolutionaire strijd van het proletariaat
en de strijd van de volkeren voor vrijheid hen heeft toegebracht, bevestigen opnieuw
de onsterfelijke stellingen van Marx, Engels, Lenin en Stalin betreffende de ontwikkeling
van de burgerlijke maatschappij en de proletariese strategie van de revolutie.
De belangrijke krisis die de twee supermachten en hun bondgenoten heeft getroffen
heeft een duidelijk verzwakkende uitwerking op de agressieve bondgenootschappen
die zij opgezet hebben. Ze heeft veel landen van de wereld in al de werelddelen
geschokt en heeft de terechte verdenking opgewekt dat het ongeluk dat hen treft
zijn oorzaak vindt in de agressieve en roofzuchtige aktiviteiten van het VS-imperialisme
en het Sovjet-sociaal-imperialisme. Die verdenking heeft scheuren in de bondgenootschappen
veroorzaakt, zodat sommige landen zich gedeeltelijk of geheel
ervan losgemaakt hebben. Nu eens openlijk, dan weer in het geheim, maar steeds
aktief en doorwerkend, groeit het wantrouwen tegen hen voortdurend.
Het is nu duidelijk dat noch de VS-imperialisten, noch de Sovjet-sociaal-imperialisten
hun hegemonisme kunnen opleggen aan hun respektieve partners in het
NAVO-blok en het Warschau-pakt, zoals zij willen. De diepe barsten in de militaire,
ekonomiese en politieke blokken van het imperialisme en sociaal-imperialisme worden
elke dag verontrustender voor de supermachten. De middelpuntvliedende
krachten worden elke dag duidelijker en aktiever, zowel in de Westerse kapitalistiese
burgerlijke staten als in de Oostelijke revisionistiese staten.
Binnen het revisionisties blok houdt het Sovjet-sociaal-imperialisme zijn „bondgenoten”
scherp onder bewaking om elke poging om uit het gelid te stappen te
voorkomen. Desondanks bestaan er overal in het geheim politieke vijandschappen
en ideologiese verschillen, al is het niet zo openlijk als in Tsjecho-Slowakije in de
tijd van Dubcek, die in de openbaarheid komen in verschillende gebieden en in verschillende
vormen, vooral rond ekonomiese kwesties. Al de onvrede die blijkt in de
betrekkingen tussen de revisionistiese landen en de Sovjet-Unie wordt verborgen
achter de theorieën van „beperkte soevereiniteit” en „ekonomiese integratie”, af-
gekondigd door Breznjev, wat in andere woorden betekent dat in het belang van het
„socialisme” de Sovjet-dwingelandij over hen in stand gehouden moet worden en
niet mag worden bestreden.
De wrijving tussen de revisionistiese staten van het oosten en de Sovjet-Unie, hun
onvrede, wordt verder aangewakkerd door het VS-imperialisme en zijn bondgenoten.
De Verenigde Staten van Amerika spannen zich enorm in om het sociaal-imperialisme
te verzwakken, om het streven naar hegemonie daarvan in te dammen, om
de satellieten af te splitsen van de Sovjet-Unie en ze dichter naar zichzelf toe te
trekken.
En dat is ook de wens van de satellieten van de Sovjet-Unie. Zij hoopten en
hopen nog steeds dat deze tendens zich ontwikkelt met de hulp van de Verenigde
Staten van Amerika. Bewust van de ekonomiese zwakte van de Sovjet-Unie, haar
dringende behoefte aan technologie, en vooral haar dringende behoefte om internationaal
geld los te krijgen voor de bewapening, probeert het VS-imperialisme nu
het beste van de situatie te maken en zijn plannen in praktijk te brengen. Het geeft
44