ENVER HOXHA. VERSLAG AAN HET VIIe KONGRES VAN DE ...

De grote imperialistiese machten proberen zoveel mogelijk voordeel te halen uit
de moeilijke ekonomiese en sociale omstandigheden van de volkeren, de landen en
staten van Afrika, waar zij duizend-en-één intriges op touw zetten en weer ontrafelen.
Dit zijn nooit ophoudende intriges, op touw gezet om het heropleven
tegen te houden van dit grote werelddeel, met een bevolking die eeuwen in armoede
heeft geleefd maar die een oude kuituur heeft, die nieuwe kracht en energie heeft,
die zich door imperialisme, sociaal-imperialisme en wereldkapitaal niet zal laten
afhouden van de juiste weg naar vooruitgang, vrijheid, demokratie en volledige
onafhankelijkheid en soevereiniteit van deze staten.
Onze Partij verdedigt de stelling dat zowel wanneer de supermachten samenwerken
als wanneer zij ruzie maken, het anderen zijn die de rekening moeten betalen.
De geheime verstandhouding en de wedijver tussen de supermachten zijn de twee
kanten van één tegenstrijdige strategie om de volkeren te beroven van hun vrijheid
en om de wereld te overheersen. Zij houden hetzelfde gevaar in; daarom zijn de
twee supermachten de belangrijkste en grootste vijanden van de volkeren. Daarom
moet men nooit vertrouwen op het ene imperialisme om tegen het andere te vechten
of om eraan te ontkomen.
Er zijn staten die, zich bewust van de dreiging van de ene of de andere supermacht,
hun verdediging baseren op de militaire bescherming door de Verenigde
Staten van Amerika of de Sovjet-Unie. Maar militaire bescherming door de supermachten
is een bedriegelijke verdediging, omdat hun doel is het „verdedigde”
land te veranderen in een protektoraat. Schuilen onder de „verdedigings-paraplu”
van de supermachten gaat altijd gepaard met politieke en ekonomiese koncessies,
met koncessies in de sfeer van de nationale soevereiniteit en beperkingen op het
gebied van beslissingen nemen over binnenlandse en buitenlandse vraagstukken.
De volkeren moet niet in de val trappen van het zogenaamde „anti-imperia-
listiese front” gepropageerd door de Sovjet-sociaal-imperialisten, waarin zij
al degenen proberen te strikken die zich verzetten en vechten tegen het VS-impe-
rialisme. Zich aansluiten bij dit „front” betekent de hoogste belangen van zijn
land opofferen, het volk blootstellen aan gevaar, een handlanger worden van de
sociaal-imperialisten en kanonnenvlees worden voor de ambities die zij nastreven.
De tegenstellingen tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten van Amerika zijn
geen tegenstellingen tussen socialisme en imperialisme, zoals Moskou het probeert
voor te stellen, maar tegenstellingen tussen twee grote imperialistiese machten.
De burgerlijke en revisionistiese propagandisten hebben tegenwoordig de mond
vol over „veilige grenzen”, „afzien van het gebruik van geweld”, „vreedzame samenwerking”,
enzovoort, waarbij de Konferentie van Helsinki als voorbeeld wordt genoemd.
Onze Partij heeft in die tijd haar standpunt over die konferentie bekend
gemaakt en heeft haar een „bijeenkomst van Europese onveiligheid” genoemd. We
hebben haar vanaf het eerste ogenblik veroordeeld en we hebben geweigerd eraan
mee te doen. We hebben zo gehandeld op grond van een Marxisties-Leninistiese
analyse van de gebeurtenissen. Het waren niet alleen de Sovjet-revisionisten die deze
konferentie wilden, maar de imperialisten van de Verenigde Staten ook. Zij wilden
haar als een adempauze om de krisis te boven te komen, om hun krachten te verzamelen,
om zich te versterken, en om de illusie te wekken dat Europa veilig is,
dat het niet zal worden aangevallen door de Sovjets, omdat het zal worden verde­
49