Schip Recht door Zee. De octant in de Republiek in de ... - KNAW

Hollandia kan natuurlijk geïmporteerd zijn en dan zou Sisson vanwege zijn
contact met Van Musschenbroek een voor de hand liggende leverancier zijn.
Maar Sisson’s octant uit 1735 (zie hoofdstuk 2) komt onvoldoende met de fragmenten
overeen. Dat geldt eveneens voor een exemplaar dat aan zijn zoon is
toegeschreven. 14
Benjamin Ayres
Octant- en sextantmakers en hun werk 111
De bevestiging van vizieren die bij octanten van Benjamin Ayres
is aangetroffen. De messing voet van het oogvizier wordt in
de zwaluwstaartvormige gleuf in het frame geschoven.
De wetenschappelijk instrumentmaker Benjamin Ayres is in hoofdstuk 3 al
geïntroduceerd. Hij woonde in 1743 in de steeg Gebed zonder End in Amsterdam,
niet ver van de Dam. Van Ayres zijn nu vier octanten bekend (bijlage 2,
nrs. 2, 3, 4 & 5). Twee dateren van vóór 1749, het jaar waarin Ayres als instrumentmaker
werd verbonden aan het Algemeen Zeemans-Collegie van Cornelis
Douwes en tevens mathematisch instrumentmaker werd van Willem IV.
Vanwege drankmisbruik is Ayres na overleg met Willems weduwe in 1752
uit die functies ontheven. 15 De twee octanten waarop hij achter zijn naam
‘Mathematische instrument-maaker van syn Doorlugte Hoogheid de Prinse
14. In de verzameling van het Universiteitsmuseum Utrecht, inv. nr. A. 12, zie Van Cittert,
Astrolabes, 43. Het wordt ca 1760 gedateerd en is dus van Jonathan Sisson junior.
Het instrument werd in 1776 door de Universiteit gekocht uit de boedel van de
Amsterdamse burgemeester G.A. Hasselaar.
15. Crone, Cornelis Douwes, 130. De stadhouderlijke collectie bevatte meerdere instrumenten
van Ayres, zie De Clercq, ‘Het kabinet van wetenschappelijke instrumenten’, 81-82.