Het vergeten tijdspad

en verder na een brand: alle vaste (kunst)stof brandresten in het algemeen.
Uit de Nederlandse politienormen, i.t.t. de al veel oudere internationale literatuur, blijkt
niets over bekwaamheid en onderzoeksnormen; laat staan over de noodzaak van het
verzamelen van controlemonsters en de kennis en integriteit omtrent het voorkomen van
het voortbrengen van ‘false positives’. NFI idem dito.
2.1.5 De opzettelijk of onverantwoord onbenullig gecontamineerde monsters op
weg naar de gaschromatograaf van de justitielaborant
Binnen de forensisch wetenschappelijk deficiënte Nederlandse normen staat nog wel:
“Het veiligstellen van monsters dient te geschieden volgens de betreffende FT norm (…)
De onderzoeksmogelijkheden van de laboratoria zijn sterk verbeterd en de kleinst
detecteerbare hoeveelheid is zeer klein.
In de brandpot met een inhoud van 2,5 liter kan 1/500 deel van een druppel worden
aangetoond. De onderzoeksmethoden vereisen dat zeer nauwkeurig volgens de normen
wordt gewerkt. (…) En:
Verzamel bij voorkeur geen materiaal op plaatsen waar personen hebben gestaan of
gelopen. Indien dit (waarschijnlijk) wel het geval is geweest, vermeldt dit dan op de
“Aanvraag onderzoek Gerechtelijk Laboratorium.” 19
Volgens de forensisch wetenschappelijke literatuur, en dus op dit detail zelfs ook de
Nederlandse Forensisch Technische normen, heeft deze mogelijkheid een zeer hoog
voorspelbaar gehalte en is daarmee zeker geen ‘suggestieve mogelijkheid’; doch een al
decennialang bekende objectieve voorspelbare zekerheid; die bij brand nooit vooraf kan
worden uitgesloten op (vaste)brandresten; bij het bewegen van blusploegen daarin.
Men had daar dus bij voorkeur niet moeten bemonsteren, stelden de vigerende normen
en in ieder geval de justitielaborant moeten waarschuwen expliciet op de aanvraag.
Bij voorkeur nemen (ex)rechercheurs echter juist wel monsters op belopen plaatsen en
schrijven dat bij voorkeur niet op de monsterpotten of aanvraag; ‘succes’ verzekerd 20.
Conclusie 2
De vastgestelde feitelijke omstandigheid: het lopen van brandweerlieden, dwars door daar
bekend aanwezige (onschuldige) koolwaterstofhoudende brandresten en aanstekervloeistof
op de plaatsen van monstername, is normschendend niet vermeld op de aanvraag
gezonden aan de laborant.
Het normvoorschrift om daar ‘bij voorkeur’ ook niet te bemonsteren is praktisch
‘omgekeerd’ uitgevoerd.
Dit is destijds door het Hof ten onrechte niet als belangrijk gezien voor de beoordeling van
de daarmee afwezige diagnostische bewijswaarde.
Die diagnose werd destijds op misleiding, als ‘waarschijnlijk’ positief en ook nog
forensisch onverantwoord als een vloeistofvolume hoeveelheid, geaccepteerd als wettig en
overtuigend bewijs.
Het Hof is, opzettelijk of op onverantwoord onbenul binnen het OM, in forensisch
wetenschappelijke onwetendheid gelaten omtrent feitelijke contaminatie bij
brandmonsters en de normschendingen daarbij; die normen die nota bene diagnostisch
onverantwoorde rechterlijke oordelen zouden moeten voorkomen.
19 Handleiding onderzoek naar brand en brandstichting. Politie LSOP.
20 Vele dossiers in mijn bezit tonen dit als ‘structurele voorkeur’ van (ex)rechercheurs.
15