Het vergeten tijdspad

4.3.3.4 De brandstichting uitsluiten als oorzaak
4.3.3.4.1 Inleiding
Het uitsluiten van oorzaken, door successieve eliminatie, is een methodologisch
noodzakelijk bedrijf voor bekwame en integere onderzoekers.
Maar dat geldt niet voor de oorzaak: ‘aangestoken’.
Gelet op de ernstige strafrechtelijke consequenties voor een verdachte, moet deze
oorzaak worden bewezen met toetsbare uitsluiting van alle andere mogelijke oorzaken.
In deze zaak, en vele ander zaken in Nederland, staat deze werkwijze al op zijn kop.
Omdat het Hof een gekunsteld en door het OM gemanipuleerd ingekocht scenario heeft
gebruikt als ‘bewijs’ voor brandstichting, en doordat de nabije sporen rond het verbrande
bed zeer duidelijk zijn - het was immers geen ‘total loss’ te Steensel- ,wordt hier
dienstverlenend aan een te verbeteren rechtshandhaving een uitzondering gemaakt.
4.3.3.4.2 Virtuele brandstichting uitsluiten
Om een ontstaan en de ontwikkeling van brand toetsbaar is herhalen in nabootsing, is
wetenschappelijk, qua eisen van betrouwbaarheid en validiteit, als de oorspronkelijk
brand niet nauwkeurig op eigen feiten was te reconstrueren, onmogelijk.
Daarbij kan een reconstructie nooit het ontstaan en ontwikkeling van een brand
plaatsvervangend bewijzen; zoals drs. L.J. Bijl en Prof. Barnett benadrukten.
Het ontstaan en ontwikkelen van brand is een grillig en moeilijk beheersbaar en
voorspelbaar fenomeen.
De snelheid van ontwikkeling van een aangestoken brand is niet per se sneller als die bij
een andere oorzaak. Dat is één van de hardnekkige, in de VS al jaren geleden
ontmaskerde, mythen die door Nederlandse (ex)rechercheurs met succes als waarheid
worden verkocht in rechtszaken.
Wetenschappelijk verantwoord nabootsen, om te leren over het gedrag van (bouw)
materialen, veronderstelt een nauwkeurig onafhankelijk tot stand gekomen beeld en
nauwkeurige beschrijving van het oorspronkelijke algemeen ‘universele’ model als
voorbeeld voor de nabootsing.
Daarbij zijn de gegevens van het oorspronkelijke model causaal experimenteel bepalend
voor de betrouwbaarheid en validiteit van het model voor verdere theorieontwikkeling
door experimenten.
Door de door het OM ingehuurde Reijman, werden gefantaseerde en aangenomen
gegevens vermengd met speculaties gebruikt, als surrogaat voor de wetenschappelijk
noodzakelijke en voorwaardelijke gedetailleerd empirische beschrijving van de
oorspronkelijke ‘modelbrand’ te Steensel.
Elke theorie en experimentele methodologie ging hij expliciet uit de weg
De werkelijkheid wordt zodoende verkracht door de ingekochte fictie.
Voor de naam TNO is dit met de opgenomen wetenschappelijk pretentie een schandaal.
Uit de door het Hof aangegeven bewijsmiddelen blijkt niet of Reijman zich ooit
rekenschap gaf van de beschikbare tactische recherche en getuigenverklaringen over de,
voor hem, voorbeeldbrand te Steensel.
Daarbinnen was het enig directe bewijs, omtrent de ontwikkeling van de brand in de
tijd, gelegen. Hij wilde niets weten daaromtrent; blijkt uit zijn verhoren bij de RC.
Die empirisch waargenomen ontwikkeling, zonder weglating van sporen en andere
(stille) getuigen, sloot het fantasie scenario van Reijman op vele punten direct uit.
65