Het vergeten tijdspad

De ‘relatief grote hoeveelheid’ waarover de ‘deskundige’ van het Gerechtelijk
Laboratorium sprak en dat door de TR, ‘deskundige’, Reijman (TNO), en het Hof
kritiekloos werd overgenomen, slaat slechts op de relatief grote aanwezigheid van
koolwaterstofmoleculen in het monster; die ook wel voorkomen in oorspronkelijke
vloeistofmengsels en zijn zeker niet direct te noemen: ‘producten gewonnen uit aardolie’.
Dat daarop terpentine ‘waarschijnlijk’ wordt geacht omdat het gaschromatogram daarop
(via referentie gaschromatogram) het meest lijkt, zegt meer over de suggestief
bevestigende (mis)communicatie, die gebruikelijk is tussen normschendende
rechercheurs en justitie laboranten in Nederland, dan over een forensisch
wetenschappelijk verantwoord te bereiken oordeel.
Binnen verantwoord oordelen, volgens de daartoe opgestelde (ASTM) normen, spreekt
een onafhankelijk, objectief en deskundig opererende laborant zich slechts uit over de
groepsclassificatie op grond van de aangetroffen koolstofgetallen of diversiteit (‘relatieve
hoeveelheid’) van individuele andere moleculair zichtbaar geworden stoffen(namen).
Als het een (zuiver)vloeistof monster betreft kan men het gaschromatogram, in een
daartoe ingericht onafhankelijk (niet justitie) laboratorium, vergelijken met referentie
gaschromatogrammen, die dan eerder normatief betrouwbaar zijn gegenereerd.
Uiteraard dan ook zonder wenscommunicatie en daartoe ‘professioneel’ OM (TR) ‘techno
babble’ tussendoor.
Dit is voor de petrochemische industrie, die dergelijke vloeistoffen ‘puur’ verwerkt, of
voor de identificatie van onverbrand aangetroffen vloeistoffen, die dan dus niet als
‘brandversnellend middel’ zijn toegepast of (deels) zijn mislukt, zeer nuttig.
Voor brandrest monsters, waarin ook de door brand vloeibaar dampend geworden vaste
stoffen (pyrolyse) beroet (creosoot als condensaat van ‘gekraakte’ dampen) aanwezig zijn
en dergelijke moleculen in vergelijkbare verhoudingen weer voorspelbaar in de hete oven
van het laboratorium vrijgeven, is dit, gelet op de strafrechtelijke consequenties,
onverantwoorde hocus pocus en een ernstige aantasting van de grond- en mensenrechten
van elke verdachte binnen een gepretendeerde rechtsstaat.
Hoe dan ook, het Hof is misleid door de term ‘relatief grote hoeveelheid’ die sloeg op de
relatieve aanwezigheid van de separate moleculen in brandresten waarvan de na
verwarming ontstane dampsoep wordt ontrafeld in zijn samenstellende moleculen door
gaschromatografie en die dan ‘waarschijnlijk’ leek op dergelijke moleculen in een
vloeistof. In ‘professioneel’ overleg met de TR; dat spreekt voor zich.
De nuchtere mogelijkheden hadden dus allemaal open en niet uit te sluiten moeten
blijven, voor de monsters uit Steensel, bij het oordelende Hof te Den Bosch:
- oorspronkelijke damp uit vaste stoffen door warmte; die daarop als vloeistof
(creosoot) condenseert;
- uitgedampte stoffen van diverse (ook vaste) komaf, die door pyrolyse vrijkomen
en daarop zich in (poreuze) brandresten nestelen en zich bij de ovenverwarming
vooraf aan de gaschromatografie weer boven de oppervlakte tonen en daarbij ook
op ‘lichtere stoffen’ kunnen gaan lijken op het gaschromatogram;
- vuile brandweerlaarzen met resten van een andere brand in combinatie met een
vuile brandslang;
- (deels) uitgedampte vloeistofproducten (kookpuntverschuiving aanstekervulling);
- etc. etc.
Inderdaad, een brand is te zien, zoals ook dr. ir. C.J. Groenenboom in 1996 schreef maar
dat de rechters nooit bereikte, als een onbeheerst en in detail onvoorspelbaar
‘kraakproces’ voor koolwaterstoffen tot en met condensatie van dampen uit vaste stoffen
tot quasi vloeistoffen na afkoeling.
18