Het vergeten tijdspad

Met betaalde fantasie is veel mogelijk, maar of dat voor een weldenkend mens dan ook
als forensisch bewijs ook dwingend waar ‘moet’ zijn?
Doorslag door een opening is brandtechnisch geen doorslag en een vloeistof brand in
poreus gloeiend materiaal ‘uitblazen’ is een geforceerde en gefantaseerde uitvlucht om
afwijkend onwelkom afwezige spoorresultaten quasi toch nog ‘schuldig’ te kunnen
verklaren.
Indien een brand namelijk dooft door een gebrek aan zuurstof, zoals Reijman beweert
dat zoiets in het huis te Steensel moet zijn gebeurd en waarmee het Hof bewijs zag. dan
zijn (minuten) daarvoor alle in dat ongeventileerde compartiment (in open verbinding
staande ruimten tezamen) verblijvende personen dan al noodzakelijk eerder gedood door
dat gebrek aan zuurstof en door het ‘blazende’ verbrandingsproces.
Zeker niet alle normschuw gefabuleerde condities kunnen empirisch wetenschappelijk
tegelijkertijd waar zijn.
Cru gezegd geldt: eerst gaat het bewustzijnskaarsje bij mensen en dieren uit;veel later
pas de brand.
Maar de wetenschappelijke literatuur kan dat specifieker uitdrukken, al had aan iets
dergelijks het Hof, noch de door hem geraadpleegde ‘deskundigen’, enige behoefte.
Met het Fire Potection Handbook uit 1988 en de NFPA Guide for Fire and Explosion
Investigations 1998 (er zijn nieuwere edities maar deze zaak speelde na/in die jaren en
hadden kunnen/moeten worden gebruikt door deskundigen) kan men met objectieve
feiten een analyse maken van de verwondingen en condities van het slachtoffer.
“Studies have shown that most fire victims (75 to 80 percent) die from carbon monoxide
poisoning, and that most of those people die remote from the room of fire origin.
This occurs because most fires do not produce lethal levels of CO until post flashover (the
exception is smouldering fires).
Thus, victims of carbon monoxide inhalation are typically outside the initial fire room
unless the fire resulted from smouldering ignition.
However during flashover, thermal injury and lack of oxygen can cause death before
substantial concentrations of COHb are developed. The same can occur if the victim is
involved in a flash fire involving fuel gases or vapours.”
Volgens de objectieve literatuur kan een mens dus niet een flashover (vlamoverslag)
zomaar overleven, met daarbij optredend ‘blazend’ en badkamer beschadigend en onder
de deur ander vuur uitblazend ‘vuur’; zoals dat volgens fantast Reijman moet zijn
gebeurd, om daarop nog maar eens, en dan wat langzamer, te sterven aan koolmonoxide
vergiftiging. De smeulbranden zijn de uitzonderingen die voldoende CO produceren bij
empirisch vastgestelde lage temperaturen die dan de tijd laten om daaraan te sterven.
Een flashover (vlamoverslag) is nooit in het zelfde brandcompartiment te overleven
volgens de internationale literatuur en gezond verstand bij vergelijking van de
omstandigheden; helaas wel in deze ingekochte bewijsfabels.
Omstreeks 02:35 uur (fictief, op de verzonnen TNO ‘aansteken’ nabootsing)
zou er een brand zijn aangestoken die in ongeveer 3 minuten leidt tot een vuurzee die
door alle kamers ’blaast’ en een zogenaamd ‘separaat’ aangestoken brand op de overloop
weer ‘uitblaast’ onder de deur door. Het slachtoffer moet in deze fictie op het bed hebben
gelegen tot ( hoe lang?) na 02:38 uur; waarna de vlammenzee afkoelt omdat in de
nagebootste brand zo goed als alle brandstof is opgebrand of door zuurstoftekort uitdooft.
Op getuigenwaarneming en stille getuigen blijkt dat het slachtoffer toen al tien minuten
aan het tikken was op het venster in de garderobekamer; dat deert het fabulerende Hof
niet. Als juridisch de brandstichting waar was te Steensel, moet ook het slachtoffer een
acuut dodelijk zuurstoftekort hebben ondervonden met derde- en
vierdegraadsbrandwonden en was zij nooit meer naar de garderobe kamer gekomen doch
op het bed (deels)gecremeerd.
46