uitgewerkte voorbeelden als suggesties - NISB

3.2 Maatschappelijke ontwikkelingen nu en in de toekomst
In de nota ‘Langer gezond leven’ van het ministerie Volksgezondheid, Welzijn en Sport uit 2003,
wordt gesteld dat voor een gezonde leefstijl, c.q. gezonde voeding, de burger
eerstverantwoordelijke is en dat de burger met meer nadruk op de schadelijke gevolgen van
ongezond gedrag zal worden gewezen. Het kabinet wil niet in de eigen keuzes treden, maar acht
het wel haar taak om te signaleren, te informeren, gevolgen van keuzes helder te maken en de
beschikbaarheid van gezonde producten te bevorderen. Als één van de uitgangspunten voor de
aanpak van het kabinet geldt expliciet: de gezonde keuze moet de gemakkelijkste keuze worden.
Het kabinet zal hiertoe ook gemeenten, bedrijven, producenten, scholen, zorgaanbieders en
–verzekeraars aanspreken op hun verantwoordelijkheid voor de gezondheid van de burgers. Het
bedrijfsleven wordt meer aangesproken op haar maatschappelijke verantwoordelijkheid voor de
volksgezondheid. Het kabinet stimuleert hierbij zelfregulering en komt als dat niet werkt met
passende regelgeving.
De rijksoverheid heeft bij het beleid gericht op gezonde voeding voornamelijk gekozen voor de inzet
van stimulerende instrumenten. De consument wordt, via voorlichting gestimuleerd gezond te eten
en de producenten worden via overleg gestimuleerd tot het produceren van een gezonder
voedselaanbod.
3.2.1 Heden
Op dit moment wordt de gezondheid bedreigd door ongezond eten en het aantal mensen met
overgewicht neemt toe 11 . De oorzaak van de toename van overgewicht ligt in overconsumptie van
voeding in verhouding tot de mate waarin bewogen wordt.
Ook de ongunstige samenstelling van de voeding leidt tot omvangrijk gezondheidsverlies; dit zijn
extra ziekte- en sterfgevallen die toewijsbaar zijn aan overgewicht of ongezonde
voedingssamenstelling. Het totale gezondheidsverlies door ongezonde voeding is vergelijkbaar met
het gezondheidsverlies door roken. Overal waar een westerse levensstijl voorkomt is deze trend
zichtbaar. Een gezondheidswinst kan bereikt worden met behulp van campagnes over de
voedingsinterventies; het stijgen van de consumptie van groente, fruit, vis en het verlagen van
verzadigde- en transvetzuren.
Diverse studies 12 hebben de relatie gelegd tussen gezondheid en sociaal-economische status.
Mensen met een hoger inkomen besteden gemiddeld meer aandacht aan hun gezondheid. Ze eten
gezonder, doen meer aan sport, roken minder, leven langer en blijven langer gezond dan mensen
met een lagere sociaal economische status. Tussen de mensen uit de groepen met de hoogste en
laagste sociaal-economische status bestaat gemiddeld een verschil van drie tot vijf levensjaren. Om
deze redenen zullen voedingsmiddelen die echt van groot belang zijn voor de gezondheid voor
iedereen toegankelijk moeten zijn. Productverbetering van bestaande voedingsmiddelen is van
groot belang, in dit geval komen de positieve gezondheidseffecten aan de gehele bevolking ten
goede.
11
Stafleu Van Loghum, B: Ons eten gemeten, gezonde voeding en veilig voedsel in Nederland, Bilthoven: Rijksinstituut voor
volksgezondheid en milieu, 2004, ISBN 9031344117
12
www.gr.nl/adviezen
“Gezonde werknemers in een gezonde organisatie” 12