van doel naar middel - Index of - Het Financieele Dagblad

JONGE MANAGERS
NIET UIT
HET VELD
TE SLAAN
Ze zijn relatief jong, amper 40, en toen de groei nog tot de hemel
reikte stegen ze tot grote hoogte in hun bedrijf. Hoe reageren de prille
topmanagers op de recessie?
door ALEX RUITENBEEK fotografie TESSA POSTHUMA DE BOER
Welke realistische manager
noemt in
deze tijd ‘goede balans
tussen werk
en privé’ zijn belangrijkste
ambitie? Juist nu komt het
voor een bedrijf toch maar op één ding
aan en dat is overleven. Daar gaat als
manager al je energie in zitten.
O ja? Jonge managers denken
daar heel anders over. Voor vier van
de vijf managers tussen de 30 en 40
jaar is een volwaardig privéleven
naast het werk de belangrijkste ambitie,
zo blijkt uit recent onderzoek
van Twynstra Gudde Adviseurs en
Managers. Met op de tweede plaats
het al even weinig ambitieus klinkende
‘afwisseling in de werkzaamheden’.
Misschien is het vermogen om
het werk op afstand te houden, wel
de verklaring van het succes van de
hieronder geportretteerde topmanagers
van 37, 38 en 40 jaar oud. Ze
zijn betrokken bij hun baan en hun
mensen, maar ook al staan ze ineens
midden in een crisis die zijn weerga
niet kent, ze zijn er niet van onder
de indruk. Natuurlijk weten ze dat
het slecht gaat in Nederland en de
wereld, maar dat is geen reden voor
paniek.
Sterker nog, ze voelen dat hier een
geweldige mogelijkheid ligt hun managementaanpak
en inzichten naar
voren te schuiven. Dat doen ze omdat
ze zelfvertrouwen hebben en positief
zijn ingesteld. Doemdenkerij is hen
vreemd. De sombere jaren zeventig
en de cynische jaren tachtig zijn aan
de jonge toppers voorbijgegaan. Ze
zeggen niet alleen dat de crisis ook
kansen biedt – dat hoor je wel vaker
–,maar ze handelen er ook naar.
Tot slot valt op dat ze alle drie ‘naturel’
zijn op hun werk. Ze zijn als
manager geen ander mens dan als
privépersoon. Want, zegt DAF-manager
Harry Wolters (38), ‘een rol
spelen kost alleen maar energie.’
MENSEN
SEPT 2009
41