Untitled - Stichting Papua Erfgoed

trokken, zijn gewoonlijk unilateraal, nl. ofwel patrilineaal ofwel
matrilineaal.
Deze consanguinische huwelijksstructuur drukt ook zijn
stempel op de functies van het gezin. De creatieve functie staat
sterk op de voorgrond, want het consanguinische type is op
de voortplanting en de uitbreiding van de groep gericht; daardoor
wordt de groep sterk. De vrouw verliest veel aan waarde
en waardering, als ze onvruchtbaar blijft. De onvruchtbaarheid
is dan ook een aanleiding in de simultane polygamie om er een
tweede vrouw bij te nemen.
In de consanguinische huwelijksstructuur blijft men ook in
het huwelijk behoren tot zijn eigen verwantengroep; daar vindt
men bij alle moeilijkheden in het gezin, bij geboorte, ziekte of
sterfgevallen of andere tegenslag een ruggesteun. 11 Als de man
overleden is, wordt de vrouw weer daarin opgenomen, omdat
ze anders in een haar vreemde omgeving zou moeten blijven.
Maar het consanguinisch karakter werkt ook door op het nageslacht.
Wanneer vader of moeder door ouderdom of ziekte
hulpbehoevend wordt, is het vanzelfsprekend dat de kinderen
zorg dragen voor hun ouders. Bejaardenzorg die door de staat
wordt overgenomen, is hier overbodig. Zelfs de doden treden
niet uit deze bloedverwantengroep; ze blijven er deel van uitmaken
en hun invloed is er wellicht nog groter dan tijdens hun
leven; ze worden van alle belangrijke gebeurtenissen op de hoogte
gebracht en bij beslissende momenten wordt hun hulp ingeroepen.
Omgekeerd acht men zich verplicht ook de doden te
blijven gedenken. 12 In deze consanguinische groep worden de
tradities gehandhaafd; ze vormen een morele sanctionering
op de gedragingen van de leden, vooral op de verhouding van
man tot vrouw. De verwantengroep geeft verder een economische
steun aan het gezin, want noch het eigendom van de grond
en het vee noch het vruchtgebruik ervan is individueel; familieleden
kunnen er steeds aanspraak op maken. De jonge vrouw
wordt vanzelfsprekend in de huishouding en bij de eerste zwangerschap
door haar moeder bijgestaan. Deze gemeenschapsfactor
vindt ook dikwijls in ecologisch opzicht zijn neerslag,
doordat het jonge paar kortere of langere tijd gaat inwonen in
de nederzetting van de ouders van de man of de vrouw (patriof
matrilokaat).
Het consanguinische type heeft natuurlijk ook zijn schaduwzijde.
In godsdienstig opzicht heeft de man immers een andere
137