Untitled - Stichting Papua Erfgoed

nen maken. Maar als ze dan weer thuis zijn, na het doopsel,
horen ze niets anders dan: zoveel koeien voor die en zoveel voor
die; vanmorgen heeft die de koeien weggebracht; die heeft twee
koeien teruggestuurd, omdat ze te mager waren, enz. En als dan
hun eigen tijd gekomen is, gaan ze dezelfde weg op. Als men dan
op huisbezoek zo'n meisje aantreft in het huis van een jongen
(zonder dat ze kerkelijk getrouwd is P. Greg.) en men vraagt
haar: "Hoe ben je zijn vrouw geworden?tIs^die jongen van jou
soms priester van God?", dan antwoordt ze: "Hij heeft mijn
vader de koeien gegeven!" ' Tot zover C. Juffermans.
Bij de Zoeloes in Zuid-Afrika vormt de bruidsprijs eveneens
een sanctie op het wettig en geldig karakter van het huwelijk.
De wet van de koloniale regering heeft deze vorm overgenomen.
Voor de sluiting van een christelijk huwelijk moeten beide partners
met hun familievertegenwoordigers voor de ambtenaren
van de burgerlijke stand verschijnen; de vertegenwoordigers
van beide families moeten verklaren dat de kwestie van de
bruidsprijs (lobola) tussen beide partijen geregeld is en dat ze
tegen het huwelijk van hun betreffende familieleden geen bezwaar
hebben. Daarop ontvangen de huwelijkspartners verlof
om te trouwen, waardoor ze gemachtigd worden ook een kerkelijk
huwelijk te sluiten. De regering van Natal heeft voor de
bruidsprijs maximaal 10 ossen vastgesteld. Blijft de vrouw kinderloos,
dan moet de familie van de vrouw een jongere zuster
zonder vernieuwde bruidsprijs ter beschikking stellen. Een
bruidsprijs van 10 ossen is tegenwoordig te hoog, omdat niet
meer de familie van de jongeman ervoor opkomt, zoals het
vroeger was, maar de bruidegom zelf het bedrag bijeen moet
brengen; vervolgens is het onredelijk dat de vader of de familie
van de bruid de bruidsprijs in de wacht sleept. De missionarissen
zijn wel van mening dat het gebruik in stand gehouden moet
worden, omdat het de polygamie verhindert, de positie van
de vrouw versterkt en de man tot werken aanspoort, maar het
bedrag moet op een of andere wijze het jonge paar ten goede
komen. 108
Om bij de beoordeling van missionaire zijde inzake de bruidsprijs
niet de indruk te wekken dat de wind uit dezelfde hoek
waait, geven we nog een oordeel van een missionaris uit Australisch
Nieuw-Guinea: 'Wij, blanken, kunnen ons maar moeilijk
verplaatsen in de psyche van onze inheemsen. En toch, als we
ons wat inspannen, zullen we moeten erkennen dat het betalen
187