Untitled - Stichting Papua Erfgoed

termarck. Hij verklaart het verbod van de incest, d.w.z. het
overtreden van de exogamie, uit de natuurlijke gezagsverhoudingen,
nl. die van vader tegenover dochter, van moeder tegenover
zoon en van broer tegenover zuster (de oudere broer zal
na vaders dood diens gezag gedeeltelijk overnemen). Met deze
gezagsverhouding is het in strijd dat de eerste partij gaat werven
om de liefde van de tweede partij. De psychologische aversie
tegen een geslachtsgemeenschap tussen enge bloedverwanten
volgens Westermarck zou alleen tussen bloedverwanten die in
intiem gezinsverband leven, kunnen ontstaan zoals dit in het
Westen het geval is. In de buiteneuropese gebieden kennen noch
broers en zusters, noch neven en nichten onder elkaar dit gezinsverband.
Terwijl een huwelijk tussen eersten algemeen verboden
is, is een huwelijk tussen neef en nicht dikwijls een gewone
zaak; hier zou dus wel psychologische toeneiging aanwezig
moeten zijn.
Zonder de positieve zienswijze van H. Th. Fischer te ontkennen,
geldt m.i. zijn laatste bezwaar minder, want alleen crosscousins
huwen met elkaar en niet parallel-cousins, d.w.z. de kinderen
van twee broers of twee zusters. M.a.w. niet de neven en
nichten die in dezelfde joint family of sibbe meestal samen zijn
opgegroeid en dus door hun verblijf in dezelfde nederzetting
aan elkaar gewend zijn, huwen met elkaar, maar wel neven en
nichten die gewoonlijk in gescheiden dorpen zijn opgegroeid,
omdat hun ouders (broer en zuster) na hun huwelijk niet meer
in dezelfde nederzetting wonen. Weliswaar is dit vooral v?n
toepassing voor de kinderen van twee broers en niet voor de
kinderen van twee zusters. Maar in de verwantschapsverhoudingen
wordt vadersbroer gewoonlijk ook 'vader' en moederszuster
ook 'moeder' genoemd. Men kan hieruit afleiden dat parallel-cousins
eveneens als broer en zuster worden getaxeerd.
Dit is niet het geval bij cross-cousins.
R. Piddington 4 ' wijst erop dat de seksualiteit een geweldige
kracht is, die echter al daarom gereglementeerd dient te worden.
In het gezin, de familiegroep en de clan wordt de harmonische
samenwerking in economisch, religieus en politiek opzicht bedreigd,
als de leden van dezelfde gemeenschap elkanders rivalen
worden, doordat ze om dezelfde vrouw kunnen werven, bijv.
broers om dezelfde zuster of clan-leden om een vrouw van hun
eigen clan. Inderdaad bevordert dit niet de samenwerking, maar
eenzelfde rivaliteit dreigt, wanneer zij werven om een vrouw van
202