Oplossen van werkproblemen bij slechthorenden - Gehoor & Arbeid

Ook de classificatie van het antifeedback systeem is lastig. In de huidige classificatie is ervoor
gekozen om alle antifeedback systemen die gebruik maken van dynamische feedback
onderdrukking door middel van anti-geluid geavanceerd te noemen. Het is in principe mogelijk
om deze categorie verder uit te splitsen, maar ook hier verschilt de terminologie tussen
fabrikanten der mate dat dit apart onderzoek vereist.
De automatische directionaliteit zou ten slotte ook verder gespecificeerd kunnen worden op
basis van het aantal banden, waarin de richtingsgevoeligheid werkt. Andere speciale
functionaliteiten zoals samenwerking tussen de hoortoestellen zijn buiten beschouwing gelaten.
Deze functionaliteit is namelijk nog in opkomst, waardoor sommige fabrikanten al wel
hoortoestellen hebben met deze mogelijkheid en andere niet. Dit maakt het op dit moment niet
zinvol om te analyseren.
Als basis van de database met hoortoestellen zijn de bruto hardware prijzen van de fabrikanten
genomen op 1 januari 2008 (in jargon: de “lijstprijzen”). Van de hoortoestellen die op deze lijst
stonden zijn de hoortoestellen gekwalificeerd volgens bovenstaand schema. Hoortoestellen
geïntroduceerd na januari 2008 zijn niet meer opgenomen in de database.
De analyse van de meerkosten van een functionaliteit wordt bemoeilijkt door bedrijfsfilosofieën
en marketingkeuzes. Ook hebben bijna alle fabrikanten nog één of meer ‘oude’ modellen op hun
prijslijst staan, die qua functionaliteit vaak achterlopen op de nieuwe generatie hoortoestellen.
Om toch een uitspraak te kunnen doen is elke functionaliteit apart geanalyseerd om te kijken of
de hoortoestellen van alle fabrikanten samen konden worden geanalyseerd. In de analyse van de
database zoals hieronder weergegeven zijn de hoortoestellen bovendien onderverdeeld in drie
groepen om een eerlijke vergelijking mogelijk te maken: normale hoortoestellen, power- en
superpower hoortoestellen en micro- en minihoortoestellen. De analyse betreft in principe de
normale hoortoestellen. Bij elke functionaliteit wordt aangegeven in welk opzicht de andere
uitvoeringsvormen hiervan afwijken.
MEERPRIJS PER EXTRA FUNCTIE
Aantal programma’s
De meerprijs van een extra programma is niet eenvoudig vast te stellen. De koppeling tussen het
aantal programma’s van een hoortoestel en de prijs varieert namelijk sterk tussen fabrikanten.
We zien dat het aantal programma’s dat in een hoortoestel zit wordt beïnvloed door de
bedrijfsfilosofie van de fabrikant. Zo heeft Widex van oudsher de filosofie dat het hoortoestel
zoveel mogelijk zelf moet regelen voor de gebruiker zodat het niet nodig is om meer
programma’s beschikbaar te stellen. Vooral bij de oudere generatie hoortoestellen van deze
fabrikant heb je daardoor ook bij de duurdere versies maar één of twee programma’s, in
tegenstelling tot andere fabrikanten. Bij andere fabrikanten (Bernafon, GN Resound, Phonak,
Widex) zien we een duidelijke opbouw in het aantal programma’s hebben, waarbij het aantal
programma’s toeneemt naarmate de hoortoestellen duurder worden. Weer andere fabrikanten
(AudioService, Beltone, Oticon, Siemens, Unitron) leveren voor het instapmodel maar één
programma, maar voor alle andere toestellen zijn er meteen drie of vier programma’s
beschikbaar.
12