Oplossen van werkproblemen bij slechthorenden - Gehoor & Arbeid

worden er ook adviezen gegeven voor de communicatie en het copinggedrag, terwijl bij een
aantal cliënten de werkplek of de werkzaamheden moesten worden aangepast. Uitspraken over
goedkeuring of afkeuring voor bepaalde taken konden dankzij de verschillende functietesten
beter worden onderbouwd.
Een belangrijk ijkpunt is de tevredenheid van de individuele cliënten. Deze waardering was
goed, al werd er ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een aantal verbeterpunten aan te
geven. Op basis van deze opmerkingen zijn al een aantal aanpassingen gerealiseerd.
In deel C6 is nagegaan wat de invoering van een G&A spreekuur betekent op procesniveau.
Hiertoe zijn vragenlijsten toegestuurd aan verschillende bedrijfsartsen. De klassieke gedachte
die leeft bij bedrijfsartsen, namelijk ‘ slechthorendheid is veroorzaakt door lawaai op de
werkplek en levert pas problemen op na je 60 e jaar’, wordt niet bevestigd door de resultaten van
de vragenlijst. De responderende bedrijfsartsen blijken zich goed bewust van het gegeven dat
slechthorenden problemen in het werk kunnen ondervinden. Echter, slechts een klein deel van
de respondenten geeft aan dat ze deze problemen goed op waarde kunnen schatten. De
respondenten verwachten in het algemeen een toegevoegde waarde van het expertisecentrum
vooral door de multidisciplinaire benadering
De resultaten van de vragenlijst laten zien dat niet in alle gevallen de klachten na het expertise
traject verbeteren, maar dat het functioneren in het werk wel in bijna alle gevallen is verbeterd.
De respondenten melden dat de werkgevers tevreden zijn met het resultaat van de verwijzing.
Als toegevoegde waarde geven de respondenten aan de samenhang van de drie pijlers:
technische revalidatie, beoordeling van de werksituatie en de psychosociale context. Verder
geeft een aantal bedrijfsartsen aan er belang bij te hebben dat de benodigde expertise meer in de
buurt komt, bij voorkeur een Audiologisch Centrum waaraan een bedrijfsarts als consulent is
verbonden. Deze suggestie komt terug in deel D.
Over de wijze van financiering (vergoeding hulpmiddelen en kosten expertise) is geen eenduidig
beeld verkregen. Sommigen willen meer duidelijkheid over de vergoeding van
hoorhulpmiddelen. Dit is inmiddels binnen het project met de verzekeringsartsen van het UWV
geregeld en staat ook op www.gehoorenarbeid.nl. Over de kosten van de expertise zijn de
meningen verdeeld. Sommige respondenten geven aan dat het geen probleem is dat de
werkgever deze bekostigt. Anderen vragen zich af waarom de expertise niet als regulier zorg kan
worden gezien en door de zorgverzekeraar vergoed.
80