Oplossen van werkproblemen bij slechthorenden - Gehoor & Arbeid

DEELPROJECT B2: DE ONTWIKKELING VAN EEN VERBETERDE KEURINGSPRAKTIJK BIJ DE
GESELECTEERDE FUNCTIES.
In dit deel wordt een voorstel gedaan voor een verbeterde keuringspraktijk. Het doel is om
onterechte afkeuringen tegen te gaan en onterechte goedkeuringen te voorkómen. De uitvoering
dient uiteraard toepasbaar te zijn. Naast een verbeterde beoordeling zal de verbeterde
keuringspraktijk leiden tot een betere behandeling en begeleiding van slechthorenden.
Ook voor screening in situaties met bijzondere auditieve functie-eisen heeft de verbeterde
keuringspraktijk betekenis ter preventie van functioneringsproblemen door slechthorendheid.
In het algemeen zijn de auditieve taken, zoals genoemd in tabel B-3 van belang 3:
Auditieve functies op basis van spraaksignalen Auditieve functies op basis van niet-spraak
signalen
Spraakverstaan Horen van waarschuwingssignalen
Het voeren van een gesprek Horen/onderscheiden informatieve signalen
Het deelnemen aan een vergadering Horen procesgeluiden, materiaal, etc.
Het geven van onderwijs Horen van verkeer
Het ontvangen van instructies Onderscheiden van details in muziek
Het spraakverstaan in lawaai Richtinghoren
Communicatie via telefoon, intercom Lokalisatie van sprekers in een groep
Lokalisatie van voertuigen op de werkplek
Lokalisatie van informatieve signalen
Ruimtelijke oriëntatie
Tabel B-3: Overzicht van auditieve functies, onderverdeeld naar waar te nemen signalen met/ zonder spraak.
Deze auditieve taken worden systematisch onderscheiden in het auditief profiel van de functie
en ook in de eisen om een werknemer te beoordelen. Voor diverse functies is een periodieke
beoordeling van het gehoor aangewezen. Dit kan om reden van veiligheid, zoals binnen de
vervoersbranche, of in situaties waar hoge eisen worden gesteld aan de communicatie. Drie
functies zijn in het project nader beschouwd. De machinist, de EHBO werker en de docent. Het
auditief profiel van deze functies is wezenlijk verschillend. Ze zijn gerelateerd aan
verkeersveiligheid respectievelijk directe hulpverlening en aan communicatie in rumoer. Deze
auditieve taken kunnen worden vertaald in belastbaarheidseisen. Voor het verstaan van spraak
bijvoorbeeld kan een bijzondere belastbaarheideis worden gedefinieerd als een gehoorverlies
voor spraak in ruis van minder dan 3 dB (in kritische signaal-ruisverhouding) aan het beste oor.
In ruis blijkt iedere dB verlies in kritische signaal-ruis verhouding van groot belang om de
boodschap correct waar te nemen. Voor het horen van waarschuwingssignalen wordt een
bijzondere belastbaarheideis soms als volgt geformuleerd: een verlies voor tonen van minder
dan 40 dB voor de frequenties van 500-4000 Hz, en het kunnen lokaliseren van een geluid
binnen 45 graden. Om deze eisen te verifiëren zijn naast de standaard diagnostische audiometrie
aparte functietesten ontwikkeld.
3 ontleend aan: Dreschler WA et al., Validiteit van het gehoor: lawaai, slechthorendheid en werk, ISBN 90-
75141-38-6, 1997.
30