Oplossen van werkproblemen bij slechthorenden - Gehoor & Arbeid

Functies gerelateerd aan verkeersveiligheid (bijv. treinmachinist)
Om te beoordelen of functionaris voor de verkeersveiligheid voldoet aan de auditieve normen
dient er een toonaudiogram te worden gemaakt. Dit is conform de Europese regelgeving en ook
in de Nederlandse wetgeving vastgelegd. Een toonaudiogram dient te worden gemaakt door
getrainde audiometristen verbonden aan gecertificeerde Arbodiensten.
In samenwerking met de Inspectie Verkeer & Waterstaat (IVW) is er gewerkt aan nieuwe
normen voor keuring en beoordeling. Hierin wordt voorzien dat – bij het vinden van een zekere
afwijking in het toonaudiometrisch onderzoek bij de eigen Arbodienst – verwijzing plaats vindt
voor een nadere beoordeling door een expertisecentrum, en wel in de volgende gevallen:
• Bij een hoortoestel drager;
• Bij een somverlies aan het beste oor bij 1,2 en 4Khz van 80dB of hoger;
• Bij een somverlies aan het slechtste oor bij 1,2 en 4Khz van 100dB of hoger;
• Bij een verschil in somscores tussen rechter en linkeroor groter dan 60dB.
Een verkeersveiligheidsfunctionaris is ongeschikt indien het somverlies bij 1, 2 en 4Khz van het
beste oor de 120dB overschrijdt, maar binnen het expertisecentrum Gehoor & Arbeid zal
worden getracht het gehoor zodanig met hoortoestellen te revalideren dat het “aided”
somverlies wel voldoet aan de norm. In dat geval is arbeidsgeschiktheid alsnog mogelijk, mits er
tevens wordt voldaan aan nader te formuleren eisen met betrekking tot het spraakverstaan in
ruis (de kritische signaal-ruis verhouding) en het richtinghoren (indien relevant voor de
functie). Deze nadere eisen worden geverifieerd met behulp van de functietests (zie deel C),
eventueel ondersteund door een model voor de signaal-ruis verhouding van
waarschuwingsgeluiden, zoals binnen het Expertisecentrum Gehoor & Arbeid is ontwikkeld ten
behoeve van machinisten. In complexe gevallen is het advies aan de bedrijfsarts gebaseerd op
multidisciplinair overleg.
Functies gerelateerd aan directe hulpverlening (bijv. brandweer)
Analoog aan het nadere onderzoek, het overleg en de uitwerking van nieuwe normen, zoals hier
boven beschreven voor de verkeersveiligheid, is een zelfde benadering gevolgd voor functies in
de directe hulpverlening.
De auditieve functie-eis voor taken in de directe hulpverlening is omschreven als het vermogen
om ‘goed te horen’. In de regel wordt dit nog steeds getoetst door middel van de fluistertest. Wie
voldoet aan de fluistertest conform de huisartsenstandaard voldoet aan deze norm. De
fluistertest kan in de Arbodienst worden afgenomen bij aanstellingskeuringen en verplichte
periodieke medische keuringen. Naar onze mening is het uitvoeren van een spraak-in-ruis test
een meer relevante test om te screenen of de noodzakelijke hoorfunctie aanwezig is. Hiertoe is
een onderzoek opgezet om de resultaten van de fluistertest te vergelijken met de uitslagen van
verschillende spraak-in-ruis testen.
Gedurende het onderzoek is twijfel gerezen over de toepasbaarheid van spraak-in-ruis testen
voor werknemers met een lawaaidip. Omdat in de werkende populatie een belangrijke subgroep
vormt is aansluiting gezocht bij een ander project dat in opdracht van de Nationale
31