Oplossen van werkproblemen bij slechthorenden - Gehoor & Arbeid

Visie op de toepassing van de Arbo-STI
Toepassing van de Arbo-STI in de arbeidsgeneeskunde zal in verband met specifiek benodigde
vakkennis verlopen via een verwijzing naar een Audiologisch Centrum dat zich hierin heeft
gespecialiseerd. Voor de Audiologische Centra die deze module willen gebruiken is een cursus
beschikbaar en voor het uitwisselen van ervaringen een gebruikersgroep in het leven geroepen.
Cliënten met werkomgevingen die hiervoor in aanmerking komen, zijn slechthorenden in
communicatie-intensieve beroepen (bijvoorbeeld: docenten of baliemedewerkers) die door
gehoorproblemen vastlopen in hun beroepsuitoefening. Bij het uitvoeren van de akoestische
metingen wordt ten behoeve van de rapportage en de advisering een gedetailleerde beschrijving
van de meetlocatie gemaakt met daarin opgenomen: het type ruimte, de afmetingen, de
akoestische afwerking van vloer, wanden en plafond, het lawaainiveau en de aanwezige
personen.
Interpretatie van de Arbo-STI
De voor een werkplek gemeten STI wordt beoordeeld in relatie tot de hoorcapaciteit van de
werknemer die op de betreffende werkplek moet functioneren. Hiervoor wordt de capaciteit
bepaald om spraak te verstaan tegen een achtergrond van stoorlawaai. Door het uitvoeren van
een standaard SRT-meting in ruis (SRT staat voor Speech Reception Threshold) kan voor een
individuele slechthorende worden vastgesteld bij welke signaal-ruisverhouding nog net 50%
van eenvoudige zinnen correct kan worden verstaan. Voor goedhorenden ligt deze SRT-drempel
bij circa –5 dB. Om enigszins comfortabel te kunnen luisteren stellen we de minimale
streefwaarde 5 dB hoger (voor goedhorenden ligt de kritische spraak/ruis verhouding voor
comfortabel spraakverstaan dan bij 0 dB). Deze kritische signaal-ruisverhouding kan, via een
rekenregel, worden omgezet in een kritische STI-waarde. Voor slechthorenden worden vaak
hogere SRT-drempels gevonden, die dan ook leiden tot een hogere kritische STI-waarde. Door
een STI meting op de werkplek kan worden nagegaan of, voor een individuele slechthorende, de
werkplek-STI hoger of lager is dan zijn/haar kritische STI-waarde. Is de werkplek-STI lager, dan
kunnen voor deze slechthorende moeilijkheden met het spraakverstaan verwacht worden.
Figuur C-8 geeft hiervan een illustratie. In deze figuur staat voor een aantal slechthorende
werknemers horizontaal de drempel voor het verstaan van korte zinnen met twee oren, de
binaurale SRT 11.
Verticaal staat STI gemeten op de werkplek. De proefpersonen zijn weergegeven met
verschillende symbolen afhankelijk van de ernst van de problemen die worden ondervonden
met communicatie op de werkplek. De minimaal benodigde STI berekend op basis van SRT
metingen met twee oren wordt weergegeven door de getrokken curve. Indien de
gehoorcapaciteit (SRT) gebaseerd is op een monaurale meting met hoofdtelefoon moet de
onderbroken curve worden aangehouden als minimaal benodigde STI.
11 In de Tussenrapportage werd deze figuur weergegeven als functie van de signaal-ruisverhouding voor
95% verstaan van korte zinnen. Hier is ten behoeve van gemakkelijke toepasbaarheid gekozen voor een
weergave als functie van de gemeten verstaanbaarheidsdrempels (SRT).
55