Documentatiebundel deel 2 - Contrast :::. Law Seminars

en geïndividualiseerde gegevens betre , bijvoorbeeld,
lijkt het enigszins betreurenswaardig dat de Commissie
geen minimale aggregatiedrempel hee vastgesteld
die het onmogelijk maakt om, direct dan wel indirect,
individuele gegevens/afwijkend gedrag te achterhalen,
en die bijgevolg het mededingingsrisico in principe
uitsluit. 99 Het ontbreken hiervan kan mogelijk als
een gemiste kans worden beschouwd, temeer daar de
Commissie zelf erkent dat marktstudies, waarbij men
geaggregeerde marktgegevens (zoals verkoopgegevens,
gegevens over capaciteiten of gegevens over kosten van
inputs en onderdelen) gaat verzamelen en publiceren via
een handelsorganisatie of een marktonderzoekbureau,
zowel leveranciers als consumenten ten goede kunnen
komen. 100 Ook wat betre het criterium inzake de
«strategische bruikbaarheid» van de informatie rijst de
vraag of de Commissie niet in onbedekte termen had
kunnen bevestigen dat de uitwisseling van niet-strategische
gegevens als zodanig geen aanleiding gee tot
schending van art. 101 VWEU. Zelfs al verschillen de
concurrentieparameters uiteraard van markt to markt
– in sommige sectoren concurreert men strikt op prijs,
in andere eerder op bv. reclame of innovatie –, toch lijkt
het niet overdreven moeilijk om bepaalde informatieuitwisselingen
te identi ceren (bv. lobbyen n.a.v. nieuwe
ontwerpwetgeving) die principieel geoorloofd zijn. Zo
vindt men in de Richtsnoeren inzake Zeevervoerdiensten
wel een verwijzing naar «besprekingen die op legitieme
basis binnen brancheorganisaties worden gevoerd
over onderwerpen als bijvoorbeeld technische en
milieunormen». 101 In het bijzonder ten aanzien van beroepsverenigingen,
die vaak door de nationale overheid
of zelfs door de Europese instanties in het leven worden
those schemes do not create focal points and risks of collusion» (zie:
M. Bennet en P. Collins, o.c., European Competition Journal 2010,
331-332).
99 In de UK Tractor-zaak bijvoorbeeld suggereerde de Commissie dat
de aggregatie betrekking moest hebben op minstens drie verkopers.
Zie het 29ste Mededingingsverslag van de Commissie (2000), 178
(m.b.t. de tractorenzaak: «Samengevoegde marktgegevens die minder
dan twaalf maanden oud mogen zijn, kunnen worden uitgewisseld
indien zij a omstig zijn van minstens drie verkopers die tot verschillende
industriële of nanciële groepen behoren. Is het aantal verkopers
kleiner, dan mogen slechts gegevens worden uitgewisseld indien
het minder dan tien verkochte eenheden betre »).
100 Horizontale Richtsnoeren 2010, punt 89: «Dit kan zowel leveranciers
als consumenten ten goede komen doordat dit hen in staat
stelt een duidelijker beeld van de economische situatie in de sector
te krijgen. Dat verzamelen en publiceren kan marktdeelnemers in
staat stellen beter geïnformeerd individuele keuzes te maken om hun
strategie e ciënt aan de marktomstandigheden aan te passen». Zie
ook Richtsnoeren Zeevervoerdiensten, punt 39: «Het is in vele sectoren
gebruikelijk dat geaggregeerde statistische gegevens en algemene
marktinformatie voor de gehele sector worden verzameld, uitgewisseld
en gepubliceerd. De publicatie van marktinformatie is een goed
middel om de markttransparantie en de kennis van de klanten te vergroten,
en kan daardoor e ciëntieverbeteringen tot stand brengen».
101 Richtsnoeren Zeevervoerdiensten, punt 59.
Rechtskundig Weekblad 2011-12 | nr. 10 | 5 november 2011
geroepen, blij er een legitieme verzuchting bestaan
naar bijkomende duidelijkheid over welke onderwerpen
(van juridische, technische, administratieve aard, enz.)
zonder gewetensbezwaren aan de orde kunnen worden
gesteld. 102
D. Evaluatie: nuttige leidraad of maat voor niets?
Tot besluit dient te worden vastgesteld dat het nieuwe
hoofdstuk over informatie-uitwisseling tussen concurrenten
in grote mate tegemoetkomt aan de vraag
naar meer rechtszekerheid betre ende dit thema. 103
De ontwerptekst werd bovendien op diverse punten
aangepast op grond van de reacties n.a.v. de consultatieprocedure.
De Commissie is er derhalve in geslaagd
om op een toegankelijke en bondige wijze haar
bestaande beschikkingspraktijk evenals de Europese
rechtspraak te concretiseren. Zij doet dit in het bijzonder
aan de hand van een restrictieve invulling van het
concept «informatie-uitwisseling met mededingingsbeperkende
strekking» (in principe beperkt tot het
communiceren van toekomstige prijzen en hoeveelheden)
en door de identi catie van duidelijke criteria die
het mogelijk maken om de potentiële mededingingsbeperkende
e ecten van informatie-uitwisseling in kaart
te brengen. Vanuit dit oogpunt bieden de Richtsnoeren
alleszins een nuttige leidraad voor de rechtspracticus.
Van de andere kant hebben de Richtsnoeren onvermijdelijk
een aantal beperkingen, die allicht voortvloeien
uit de keuze van de Commissie om het hoofdstuk
over informatie-uitwisseling op dezelfde wijze op
te bouwen als de hoofdstukken betre ende productieovereenkomsten,
O&O-overeenkomsten, standaardiseringsovereenkomsten,
enz., evenals de wens van de
Commissie om haar manoeuvreerruimte qua vervolgingsbeleid
te vrijwaren.
Wat de structuur van het hoofdstuk betre is het opvallend
dat de Commissie voor eenzelfde opbouw hee
gekozen als voor de diverse in de Richtsnoeren behandelde
horizontale overeenkomsten, en dit ondanks het
fundamenteel verschillend karakter (in tegenstelling
102 Zie bv. International Chamber of Commerce, o.c. (voetnoot 75), 4:
«As for the type of information exchanged, the Dra gives guidance
on what is commercially sensitive or strategically useful information
(…). Overall, ICC recommends that this section could be substantially
improved by use of more detailed and borderline examples».
103 Zie bv. Autorité de la concurrence (Frankrijk), Avis du 25 juin
2010 sur la révision des règles européennes applicables aux accords de
coopération horizontale, beschikbaar op http://ec. europa.eu/competition/consultations/2010_horizontals/index.html,
p. 5: «L’Autorité salue
donc cette initiative, qui devrait contribuer, d’une part, à renforcer
la sécurité juridique des entreprises et, d’autre part, à fournir à l’ensemble
des autorités du Réseau européen de la concurrence (REC) un
guide d’analyse commun, qui devrait également être utile aux juges de
droit commun».
477