3 januari 1928. Drie Surinaamse verstekelingen komen aan in ...

181
het ballet van de opera van Hannover. Georgi was eveneens soliste geweest in het
dansgezelschap van Kurt Jooss, ook een bekende Duitse representant van de
Ausdruckstanz, maar dan een zonder principiële afkeer van de academische
ballettechniek die hij met de moderne dans verzoende.
In 1932 werd Georgi door Paul Cronheim, een van de artistiek directeuren van
de Wagnervereeniging, uitgenodigd om de balletscènes voor Offenbachs Les contes
d'Hoffmann te verzorgen. Georgi nam het aanbod aan en nam daardoor de plek in
die een Nederlandse danspionier van het eerste uur, Lili Green, zichzelf min of meer
had toegedacht. Green was een hartstochtelijk navolger van Isadora Duncan die
zij in 1905 had zien dansen en ook ontmoet had. Zij was via de bevriende dirigent
Pierre Monteux bij de Wagnervereeniging terechtgekomen, waar zij in 1930 eenmalig
dansscènes bij een opera had gecreëerd. De prestigieuze Wagnervereeniging was
een meer dan welkome opdrachtgever, want, hoewel zij het vaak had geprobeerd,
was het Green uit geldgebrek nooit gelukt een eigen dansgezelschap te
onderhouden. Tijdens het Interbellum werd de danskunst slechts mondjesmaat,
incidenteel en louter op lokaal niveau gesubsidieerd. Georgi zette haar echter in
1932 buiten spel. Green reageerde furieus. In onbedekte termen heeft zij zich
uitgesproken over de ‘on-Hollandse’ dans van die ‘Duitse’. 6 Maar Cronheim had niet
alleen een artistieke voorkeur voor Georgi, hij had ook praktisch belang bij zijn
keuze, want Georgi kon beschikken over dansers van het ballet van de opera van
Hannover (Suèr en Meurs 1997, 183).
Net als Green hoopte Georgi dat het ballet van de opera een zelfstandig bestaan
kon leiden, zodat zij een eigen repertoire kon ontwikkelen. In 1934 besloot de
Wagnervereeniging een vaste balletgroep op te richten. De ambitieuze droom van
Georgi kwam hierdoor opeens heel dichtbij. Zij werd benoemd tot artistiek leider
van de dansgroep en verkreeg een tamelijk comfortabele positie. Een paar jaar
later, in 1936, werd er echter al een einde aan het zorgeloze bestaan gemaakt. De
Wagnervereeniging wilde weer af van de vaste lasten die het gezelschap met zich
meebracht. De balletgroep werd toen helemaal verzelfstandigd en omgedoopt in
De Balletgroep Yvonne Georgi.
In de korte periode tussen 1934 en 1936 had Georgi veel bereikt. Ze beschikte
over goede dansers, ze had een school, ze ontving steun, ook van haar echtgenoot
die de administratie en muzikale leiding op zich kon nemen. Maar ondanks al deze
voordelen, werd het na de verzelfstandiging van het dansgezelschap steeds
moeilijker om de dansers aan het werk te houden.
Keerpunt
Toen Gaskell in 1939 naar Nederland kwam, was Georgi de enige die voor een
langere periode een gezelschap op de been had weten te houden. Andere initiatieven
liepen keer op keer stuk op geldgebrek. Onder dansers groeiden gevoelens van
onvre-
Cultuur en migratie in Nederland. Kunsten in beweging 1900-1980