Darwin Downloads - Uitgeverij Nieuwezijds

1853 147
Aan Thomas Henry Huxley 11 april [1853]
Down, Farnborough, Kent
11 april
Geachte heer
Ik heb gehoord dat u bezig bent met de Ascidiae. 2 Ik heb zo’n 12-
15 exemplaren op Sterk Water; ik geloof in tamelijk goede conditie.
Het is zeer waarschijnlijk dat u al meer dan voldoende heeft, maar
mocht u mijn exemplaren toch graag hebben, ze zijn geheel tot uw
beschikking. Het zal me wel wat moeite kosten ze uit de verschillende
grote flessen te halen, maar het zou me een waar genoegen zijn als u ze
zou willen ontvangen om te onderzoeken, maar zeg alstublieft niet uit
louter conventie dat u dat zou willen. In enkele gevallen zijn de kleuren
vermeld.
Ik heb op de Falklandeilanden een kolonievormende Zakpijp (Boltenia?)
op de kop getikt (wordt nu geloof ik bewaard op sterk water)
die lijkt op een aardbei op een lange bloemsteel; er zaten eitjes in allerlei
stadia in die leken over te gaan in twee darmvormige zakjes in elk
individu, nadat ze volledig gerijpt vanuit wat ik beschouwde als de eierstok
waren gekomen; en hieraan was te volgen hoe ze veranderden in
een larve, eerst met een lange staart (met tussenschotten overdwars)
opgerold rond kop of lichaam, en later in vrije toestand zodat de larve
zich kon voortbewegen. In het genoemde kolonievormende individu
waren alle eitjes en larven in dezelfde ontwikkelingsfase; en in de laatste
rijpingsfase waren de dieren zo gekrompen dat het geheel leek te
bestaan uit de darmvormige zakjes met de larven. In een ander geslacht
(nu gedroogd) uit Vuurl. zaten ook larven met staarten. Mijn
beschrijvingen zijn echter niet meer dan wat een onwetende schooljongen
ervan gemaakt zou hebben. U bezit ongetwijfeld Müllers
“Über die Larven … 3 Echinodermen, Vierte Abhand:, 1852”; Müller
stuurde me een exemplaar dat werkelijk aan mij is verspild, en dat ter
beschikking zal blijven van eenieder die het op waarde kan schatten.
U sprak alsof u zou hebben overwogen mijn Cirripedia te bespreken:
ik weet dat het zeer onbescheiden van me is om het te zeggen,
maar het zou me een groot plezier doen mijn werk besproken te zien
door iemand als u die in staat is datgene te prijzen wat mogelijk lof
verdient, en aanmerkingen te maken op de fouten die er ongetwijfeld
in staan. De belangrijkste reden dat ik dat graag zou willen is, omdat
anders, vrees ik, geen enkele buitenlander ooit over het bestaan ervan
zou horen. Het is nu een jaar uit, en er is nog door geen enkele zoö-