Darwin Downloads - Uitgeverij Nieuwezijds

52 zuid-amerika – westkust
Chiloé. Dit alles is schitterend, maar nu komt het zwarte en naargeestige
deel in het verschiet–dat vreselijke spook, geld. De streek
waar ik naartoe ga, is zeer dun bevolkt & het zal onmogelijk zijn
cheques te innen.– Ik moet daarom wel het geld hier innen & het
meenemen naar daar.– Bovendien is het nodig voorbereid te zijn op
ongelukken: gestolen paarden.–ikzelf beroofd.–dagloner ziek, als het
meevalt zal ik een kleine 400 of 500 mijl verwijderd zijn van een plaats
waar ik geld kan bestellen.– Kort gezegd, ik heb een cheque van
£100: : 0: : 0 geïnd & dit al zo snel nadat ik 60 heb uitgegeven bij het
overtrekken van de Andes. In september verlaten we de kust van
Amerika: & Vader kan erop vertrouwen dat ik geen geld zal innen als
we de Stille Zuidzee oversteken, omdat ik het niet kan.– Ik denk
waarachtig dat ik zelfs op de maan geld zou kunnen uitgeven.– Mijn
reiskosten betekenen vrijwel niets; maar stel ik kom bij een plaats aan,
bijvoorbeeld Coquimbo, ik hoor, terwijl mijn paarden staan te rusten,
over iets prachtigs op een afstand van zo’n 100 mijl. Een muilezeldrijver
biedt aan me er voor zo en zoveel dollar naar toe te brengen & ik
kan de Verleiding niet weerstaan, of beter gezegd heb die nooit kunnen
weerstaan.–
Vaders geduld moet op zijn: maar het zal het geduld zijn van het
glimlachen om zijn zoon, en niet uit verdriet. Ik schrijf erover als was
het een leuke grap, maar op mijn woord van eer, ik denk er zo niet
over.– Corfield verzilvert de cheque & stuurt die naar zijn Vader, die
hem naar de Bank van Engeland brengt, waar de zaak hopelijk kan
worden afgewikkeld.–
Ik kreeg en lange en hartelijke brief van Fox: hij zinspeelt op een
brief die ik nooit heb ontvangen. Ik zal hem vanuit Lima schrijven; op
het ogenblik heb ik mijn handen vol.– Hoe vreemd klinkt het hem te
horen praten over “zijn lief vrouwtje”. Goddank is hij niet getrouwd
met die onnozele bekoorlijke Bessy.– Ik ben zeer benieuwd naar een
oordeel over de verdiensten van de Dame.– En de wereld draait maar
door; Eyton getrouwd. Ik hoop dat hij zijn vrouw zal leren rechtop te
zitten.– Ik heb hem geschreven; ik vind dat hij het verdient gelukkig
te zijn. […]
Je verslag over het bezoek van Erasmus aan Cambridge (woont
Erasmus bij de Hensleighs, want het afgelopen jaar zijn hun namen in
geen enkele brief afzonderlijk genoemd), heeft me ernaar terug doen
verlangen. Ik kan me niets heerlijkers indenken dan zijn zondagse
rondwandeling, langs King’s, Trinity & die sprekende reuzen, Whe-