ben IK in beeld?

H4 Muziektherapeutische behandeling van de narcistische persoonlijkheidsstoornis, een schemagerichte benadering
4) Voeden van het Kwetsbare kind
Deze doelstelling wordt pas in een latere fase gesteld. Wanneer de kwetsbare kanten van een cliënt
te vroeg in de behandeling naar voren komen en de cliënt dit zelf nog niet kan ondersteunen,
bestaat het risico dat de cliënt de behandeling afbreekt. Een cliënt laat vaak pas zijn kwetsbare
kanten zien, wanneer er genoeg veiligheid en vertrouwen in de therapeut en in de groep aanwezig
is. Wanneer iemand in de modus van het Kwetsbare kind zit, is het belangrijk dat de gevoelens van
schaamte, angst en onvolkomenheid door de therapeut geaccepteerd worden. Het voeden van het
Kwetsbare kind staat hierin voorop.
De wijze waarop iemand zich muzikaal uit wordt door de therapeut onvoorwaardelijk
geaccepteerd en hij antwoord de cliënt met een muzikaal empathisch antwoord. De
therapeut geeft de boodschap: "Ik weet dat je er bent, ik voel wat jij voelt en accepteer wat
je voelt" (Smeijsters (2000, p.169).
Het is belangrijk om de groep te stimuleren om feedback te geven, wanneer iemand iets van het
Kwetsbare kind laat horen, zodat het geen herhaling is van verlating. Van Renesse (2003) stelt in dit
kader dat het belangrijk is dat er de afspraak gemaakt wordt dat de cliënt aan het einde van de
therapie niet alleen wegrent, maar met de groep contact blijft houden.
Daarnaast is het belangrijk dat het, om de cliënt te bekrachtigen, goed is dat hij wat van zichzelf laat
zien.
Mare staat centraal tijdens het muziektherapie uur. Ze heeft een cd meegenomen die ze aan de groep wil laten horen.
Hierop klinkt vrij agressieve muziek. Van de groep krijgt ze terug dat zij het idee hebben dat dit meer een buitenkant van
Mare is, wat Mare beaamt. De therapeut sluit hier bij aan door haar de opdracht te geven iets te spelen waarmee ze
weergeeft hoe zij zich soms voelt. Ze pakt de gitaar en laat een invoelbaar kwetsbaar spel horen. Als ze klaar is met
spelen spoort de therapeut de groep aan om hier op te reageren, zodat Mare niet het gevoel heeft (opnieuw) in de steek
gelaten te worden.
Mogelijke werkvormen
− Iedereen uit de groep kiest twee instrumenten. Eén neutraal instrument, en een ander dat bij zijn
gevoel past. Vervolgens een groepsspel waarin iedereen op het 'neutrale' instrument speelt.
Vervolgens een groepsspel waarin de cliënten zelf mogen kiezen of zij wel/niet op het andere
instrument willen spelen.
− Erkennen van de gevoelens van pijn, eenzaamheid en verlatenheid, maar ook de gevoelens van
plezier.
− Spelopdrachten waarin de cliënt de kans krijgt zijn kwetsbare kanten te laten zien (bijvoorbeeld
een cd laten meenemen, of duetten spelen met de groepsgenoten in wie de cliënt zich herkent).
− De cliënt stimuleren om een instrument uit te zoeken bij zijn verhaal en vervolgens dit spel (door
de hele groep of een deel van de groep) muzikaal te (laten) ondersteunen (Van Renesse, 2003).
47