Voederbomen: een verrijking voor het rantsoen? - Praktijknetwerk ...

In tabel 5.8 is aangegeven welke boomsoort of boomsoorten het meest geschikt zijn voor
bepaalde diergroepen. In de laatste kolom wordt aangegeven welke mineralen een belangrijke rol
spelen bij de geschiktheid van de boomsoorten voor de diergroepen. Dit betekent echter niet dat
de boomsoort volledig aan de mineralenbehoefte van de diergroep voldoet. Voor melkgevende
koeien en geiten blijkt de hazelaar het beste aan de mineralenbehoefte voldoen. De esdoorn
wordt het vaakst genoemd bij dieren die drachtig zijn en bij jongvee de lijsterbes. Welke soort
boom het meeste geschikt is als voederboom is dus mede afhankelijk van de diergroep waar de
boom aan gevoerd wordt.
5.3.3 Overige nutritionele waarde boomsoorten
De resultaten in figuur 5.12 t/m 5.14 zijn afkomstig uit het onderzoek van Dierenfeld & Nijboer
(1996). In figuur 5.12 is het ruweiwitgehalte in twijgen van de maanden juli en september
weergegeven in percentage per kilo drogestof van de wilg, esdoorn, populier en beuk. De grafiek
laat zien dat het eiwitgehalte in de twijgen duidelijk lager ligt dan in het blad, daarnaast zijn de
verschillen tussen de maanden juli en september veel kleiner als bij het blad en hebben de twijgen
in juli niet altijd een hoger eiwitgehalte dan in september. De onderlinge verschillen tussen
boomsoorten zijn minimaal. Het gemiddelde eiwitgehalte van de twijgen van 6 verschillende
soorten berekend uit 20 waarden afkomstig uit de database is 5,2 %/kg ds.
Ruweiwit in % kg ds
8,0
6,0
4,0
2,0
0,0
Ruw eiwitgehalte in twijgen
Wilg Esdoorn Populier Beuk
Figuur 5.12 Ruw eiwitgehalte in twijgen (Dierenveld & Nijboer, 1996).
Figuur 5.14 geeft het ligninegehalte van blad weer in percentage per kilo drogestof van de
maanden juli en september. Alleen bij de beuk is er een groot verschil in lignine gehalte tussen de
maanden juli en september van 10,9 tot 14,4 % kg ds. Het ligninegehalte is niet bij elke
boomsoort in september hoger dan in juli. Zoals in hoofdstuk 3 besproken is neemt het
ligninegehalte in het blad toe naarmate het blad ouder wordt. Waarschijnlijke hebben
weersinvloeden tijdens het onderzoek een rol gespeeld op het ligninegehalte, lage temperaturen
en droog weer zorgen namelijk voor een lager ligninegehalte. Wat verder opvalt is dat de esdoorn
een veel lager ligninegehalte heeft dan de andere boomsoorten, daaruit is op te maken dat het
ligninegehalte tussen boomsoorten verschillend is.
50
Juli
September