Voederbomen: een verrijking voor het rantsoen? - Praktijknetwerk ...

vruchtbaarheid met 17% toe, waarbij het leven gewicht minder afnam (86 gram per dier per dag)
dan bij de controle groep (103 gram per dier per dag) die graasden op typisch droog grasland.
Door onderzoek te doen waarbij 3 groepen herkauwers een rantsoen krijgen dat voldoet aan de
behoefte van de dieren, waarbij twee groepen een rantsoen krijgen met CT en daarvan één groep
met PEG, kan bepaald worden of CT werkelijk de vruchtbaarheid verbeterd bij herkauwers.
6.3 De teelt
6.3.1 Opbrengsten boomsoorten
De drogestof opbrengst van eetbare delen per hectare van robinia in augustus dat in het
onderzoek van Papachristou et al. (1999) gemeten werd, was 3.533 kilo. Het onderzoek werd
uitgevoerd in het droge warme klimaat van Noord-Griekenland, met een gemiddelde temperatuur
die ligt tussen de 19,9 en 23,5 graden. De bomen waren met een dichtheid van 1 boom per 1,5 m²
geplant in 1986, en werden daarna elk jaar op 10 cm hoogte omgezaagd. De eetbare drogestof
opbrengst (twijgen < 2mm en bladeren) is in 1995 gemeten. Ook Ares et al. (2005) stelde een
hoge drogestof opbrengst van de robinia vast. In dit onderzoek werd geconcludeerd dat de valse
christus boom juist een langzame groei heeft. In de Noord-Carolina staat van de Verenigde
Staten is onderzoek gedaan naar de drogestof opbrengst van de valse christus boom en de
Robinia (Addlestone et al., 1999). De bodem waarop de bomen groeide bestond uit leem. De
robinia had een sterfte van 1,9 % en de valse christus van 1,6 % 5 een jaar nadat de bomen waren
aangeplant. De bomen werden met prikkeldraad beschermd tegen wild. De robinia groeide het
eerste seizoen na aanplanting 85 mm per dag en de valse christus boom groeide 18 mm per dag.
In het 2 e seizoen nadat de bomen waren afgezaagd groeide de robinia 30 mm per dag en de valse
christus 42 mm per dag. De langzame groei van de valse christus in het eerste seizoen kan het
gevolg zijn van water tekort, in juli viel 45 milliliter regen terwijl een regenval van 152 milliliter
normaal is. De worteldikte was bij robinia groter. De valse christusdoorn had een tegenvallende
opbrengst. De robinia had een gemiddelde eetbare (geen houtachtige boomdelen) drogestof
opbrengst van 2.390 kilo per hectare en de valse christus 366 kilo per hectare, bij een zaaghoogte
van 25 en 50 cm en tussen ruimte in rij van 50 en 100 cm. Chinese wilg x schietwilg heeft een
lager blad:stengel ratio en drogestof opbrengst dan kinuyanagi wilg. De chinese wilg x schietwilg
heeft meer eetbare stamdelen dan kinuyanagi wilg. In herfst was aantal scheuten bij chinese wilg x
schietwilg 2 keer zo groot dan bij kinuyanagi wilg. Eetbare drogestof opbrengst per ha was bij de
chinese wilg 2945 kg en bij de kinuyanagi wilg 2245 kg (Oppong, 1998).
6.3.2 Bemesting
Het effect van bemesting bij bomen is afhankelijk van het tekort aan nutriënten in de bodem.
Behoefte aan nutriënten is gedurende verschillende groeistadia anders. De stikstofbehoefte van
veel houtachtige planten is circa 100 kg N/ha/jaar (Oppong, 1998). Dat bemesting invloed heeft
op drogestof opbrengst en kwaliteit van de bomen blijkt uit het onderzoek van Czajka (2009).
Bittere wilg die groeide op een bodem van compost dat bestond uit afvalhout (96%) had na 1 en
2 jaar een hogere opbrengst, zowel in drogestof en vers materiaal, vergeleken met bittere wilg die
groeide op een mineraalrijke bodem. De drogestof opbrengst van twijgen van bittere wilgen die
groeide op een compostbodem van houtafval was 59% hoger dan van twijgen van bittere wilgen
die groeide op een mineraalrijke bodem. De gemiddelde drogestof opbrengst van 2 jaar van
bladeren van bittere wilgen die groeide op een compost bodem van houtafval was 48% hoger dan
63