Software voor Air Package, 1966. Het duo voor de Pont Neuf, Parijs, 1985, foto: W.Volz.
Hierna zal ik de huidige werkwijze van de kunstenaars omschrijven, als mede het werkproces bij de Internationale Projecten, waarvan ik er ook enkele nader zal toelich- ten en <strong>be</strong>kritiseren. Ik zal daarbij verwij- verwij- zen naar uitspraken en statements uit de periode in Parijs, om mijn mening te illustreren. Ik wil zeker niet <strong>be</strong>weren dat deze artiesten hun oude idealisme verloochenen, iedereen creëert nieuwe gedachten en visies naarmate men ouder/wijzer wordt, maar ik vind het erg frappant dat deze van <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> en <strong>Christo</strong> de laatste 30 jaar ongewijzigd blijken te zijn, terwijl ze claimen nog steeds ‘controversiële’ siële’ en ‘vernieuwende’ artiesten te zijn . Eye-level: You are viewed as controversial artists. What do you see as the source of that controversy? <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong>: Controversial is <strong>be</strong>cause we never do twice the same work. We will never wrap a bridge again as we did in 1985 in Paris when we wrapped the Pont Neuf, the 400 years old bridge. We will never wrap a bridge again. We will never build Umbrellas again. We will never do a Valley Curtain or a Running Fence. We will never surround any islands, as we did in Florida in 1983, when we surrounded 11 islands with pink floating fabric in Biscayne Bay, Miami, Florida. We will never do again the same. <strong>Christo</strong>: Therefore, when we arrive in a place and talk to new people about a new image, it is very hard for them to visualize it. That’s where the drawings are very important, <strong>be</strong>cause at least we can show a projection of what we <strong>be</strong>lieve it will look like. We tell them that we <strong>be</strong>lieve it will <strong>be</strong> <strong>be</strong>autiful <strong>be</strong>cause that is our specialty, we only create joy and <strong>be</strong>auty.* (* Interview with <strong>Christo</strong> and <strong>Jeanne</strong>- <strong>Claude</strong> By James Pagliasotti January 4, 2002) In het bovenstaande interview verklaren <strong>Christo</strong> en <strong>Jeanne</strong>-<strong>Claude</strong> dat ze nooit twee maal hetzelfde doen. Dit vind ik een <strong>be</strong>etje hypocriet, ze doen voordurend hetzelfde, namelijk de dingen <strong>be</strong>dekken, geheel of gedeeltelijk, om het mogelijk te maken deze objecten met andere ogen te <strong>be</strong>kijken, of een andere werkelijkheid toe te kennen. Dit doen ze telkens weer op nieuw, hetzij met andere objecten, met andere locaties, met andere materialen, en met een ietsjes aangepaste ‘projectomschrijving’. De vraag die ik in deze paper stel is de volgende: wat is nu precies het doel van <strong>Christo</strong>’s kunstwerken? Iets willen creëren vanuit de overtuiging dat het simpelweg mooi is en omdat deze schoonheid enkel zichtbaar wordt door het kunstwerk ook effectief te bouwen, met veel spektakel en op reusachtige schaal om zo ‘en masse’ toeschouwers gratis de kans te bieden van deze tijdelijke schoonheid deel uit te maken? Of maken ze deze werken omdat ze nog steeds geloven dat kunst geen demonstratie hoeft te zijn, geen representatie, en dat het eenvoudig toevoegen van een artistiek element aan een <strong>be</strong>staand object, mooi of lelijk, al dan niet verhullend of omhullend, een vorm van vrijheid kan creëren, van herinterpretatie, zonder dat de oorspronkelijke functie verloren hoeft te gaan? Ik denk dat mijn antwoord ergens tussen <strong>be</strong>iden in ligt, en ze hun oude ideeën gewoon heel erg opportuun heb<strong>be</strong>n weten toe te passen, een gegeven dat misschien wel controversieel op zich is. 11
- Page 1: Christo & Jeanne-Claude : Inpakkuns
- Page 4 and 5: Christo in zijn atelier te New York
- Page 7 and 8: 2. Index blz 05 blz 07 blz 09 blz 1
- Page 9: 3. Inleiding Mijn liefde voor Chris
- Page 13: 4. Biografie 1935: Christo (Christo
- Page 16 and 17: Christo in zijn appartement in Pari
- Page 18 and 19: a: Christo in zijn studio, Rue Sain
- Page 21 and 22: schaal, door scheidingen of grenzen
- Page 23: Restany: I tought it was natural fo
- Page 26 and 27: Parijs, 27 juni 1962. Christo en Je
- Page 28 and 29: Store Front Project, 1964, 122*160*
- Page 30 and 31: a: Museum of Contemporary Art, Wrap
- Page 32 and 33: a: ‘Mein Kölner Dom, Wrapped’
- Page 34 and 35: a: ‘The gates, project for Centra
- Page 36 and 37: Running Fence, Sonoma and Marin Cou
- Page 39 and 40: werk van Christo en Jeanne-Claude:
- Page 41 and 42: “Once the work of art has been re
- Page 43 and 44: ‘Erosion Control Fabric’ zijn g
- Page 45: lassers ijzeren en metalen staven o
- Page 57 and 58: PG 52-53 1: Christo ‘The Gates, P
- Page 59: 8. Nawoord Ik denk dat ik, na het h